Bł. Piotr z Castelnau

Tyle razy przyglądałem się dzisiejszemu patronowi, ale nigdy nie zająknąłem się na jego temat. Dlaczego? Bo wspominany dzisiaj cysters z przełomu XII i XIII wieku, bł. Piotr z Castelnau, to postać niejednoznaczna. Z jednej strony to męczennik za wiarę, który zginął z rąk albigensów w styczniu 1208 roku w okolicach opactwa Saint Gilles-du-Gard, mówiąc przed śmiercią do zabójców: "Niech Bóg wam wybaczy, bracia, jak i ja wam w pełni wybaczyłem". Z drugiej jednak strony to legat papieski, który został wysłany do Langwedocji we Francji, by zwalczać rozprzestrzeniającą się tam z zastraszającą szybkością herezję katarów, waldensów i bogomiłów, a jego śmierć potraktowano jako pretekst do podjęcia krucjaty przeciwko rzeszom duchowo nieukształtowanych i teologicznie pogubionych, zgorszonych ludzi. Czym zgorszonych? Dysproporcją jaką dostrzegali między tym, co głosił Kościół, a tym jakie świadectwo życia dawał. Czy można było ten spór rozstrzygnąć pokojowo w rzeczywistości XII-wiecznej Francji pełnej napięć o charakterze polityczno-społecznym? Nie sądzę. Ale myślę, że historia życia bł. Piotra z Castelnau, a przede wszystkim jego śmierci i jej konsekwencji, stanowić może dla nas dzisiaj swoiste memento.