Św. Grzegorz z Nareku

Księga Lamentacji. Arcydzieło literatury mistycznej, porównywane z tym, co napisali św. Augustyn, św. Teresa Wielka czy św. Jan od Krzyża. Jest to o tyle zaskakujące, że "Lamentacje" powstały 1000 lat temu w Armenii, zaledwie 100 lat temu przełożono je na język inny niż ormiański, a ich autor został ogłoszony doktorem Kościoła dopiero w roku 2015. Wtedy także wszystkim stało się wiadome, jak niezwykłym człowiekiem był św. Grzegorz z Nareku. To jeden z największych poetów i uczonych ormiańskich, który całe swoje życie spędził w klasztorze we wzmiankowanej miejscowości Narek, gdzie po przyjęciu święceń kapłańskich stał się profesorem i wychowawcą mnichów.  Wiele pisał, jego wiersze poświęcone Maryi znał i doceniał św. Jan Paweł II, ale to "Księga Lamentacji" uczyniła go doktorem Kościoła. Ormianie nazywają ją po prostu "Narek" i obok Biblii znajduje się w każdym ormiańskim domu służąc za modlitewnik. A co w niej jest tak niezwykłego? To 95 pieśni, które opisują znany nam świetnioe paradoks: pragniemy być  doskonali, zgodnie z nauką Jezusa, a jednocześnie mamy świadomość niemożności osiągnięcia tego celu własnymi siłami. Zostajemy zatem przez kochającego Boga obdarzeni łaską, choć jakże niegodni jej jesteśmy. Proste? Proste. Ale czasem potrzeba poety na miarę św. Grzegorza z Nareku, by nam to, co tak proste, uświadomić i pomóc wyrazić słowami.