Liturgiczne święto Boskiego Serca Pana Jezusa początkowo było przywilejem tylko dla Polski.
Do grona czcicieli Najświętszego Serca Jezusowego należeli m.in. św. Bernard, Bonawentura, Katarzyna ze Sieny czy Franciszek Salezy. Najbardziej znaną pozostaje jednak św. Małgorzata Maria Alacoque (czyt. alakok). Obok takich praktyk pobożnych jak pierwsze piątki miesiąca, Komunia św. wynagradzająca czy „godzina święta”, Pan Jezus zlecił jej podjęcie starań o ustanowienie w Kościele święta Jego Serca, w piątek po oktawie Bożego Ciała.
Jak mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin, uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa wyraża bardzo istotną prawdę o tym, że Bóg jest miłością.
1
Liturgiczne święto Boskiego Serca Pana Jezusa, wraz ze Mszą św. i oficjum brewiarzowym, ustanowił w 1765 r. papież Klemens XIII. Był to przywilej tylko dla Polski, dla ówczesnego Królestwa Polskiego i jednej Konfraterni Najświętszego Serca w Rzymie. W ten sposób Stolica Apostolska odpowiedziała na memoriał biskupów polskich z 1764 r.
Z inicjatywy papieża św. Jana Pawła II w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa obchodzi się również dzień modlitw o świętość kapłanów.
W Polsce centralny ośrodek kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa znajduje się w Krakowie. Jest to bazylika Najświętszego Serca Pana Jezusa, konsekrowana w 1921 r.