Kard. Sarah: Edukacja antidotum na zranienia człowieka

Kard. Robert Sarah wygłosił konferencję na temat: „Znaczenie edukacji w dzisiejszej misji Kościoła” (Importancia de la educación en la misión de la Iglesia hoy). Bezprecedensowy kryzys antropologiczny i moralny, który dotyka nasze czasy wymaga od Kościoła większej odpowiedzialności i zaangażowania, aby mógł zaproponować swoje nauczanie w sposób jasny, precyzyjny i mocny. „Dzisiaj niektórzy chcieliby, aby Kościół skoncentrował się wyłącznie na praktykowaniu miłosierdzia, na pracy, by zredukować lub wykorzenić ubóstwo, na przyjmowaniu imigrantów, na towarzyszeniu i przyjmowaniu «zranionych życiem»”. To wszystko jest konieczne, mówił kard. Sarah, ale dzisiaj trzeba o „wiele bardziej pracować pod prąd, aby nie pozwolić, by tyle osób zostało zranionych na duszy, ciele, w inteligencji i afektywności. Czyż edukacja nie jest najlepszą prewencją? Chodzi tutaj o realizację sprawiedliwości i miłosierdzia”.

Dzisiaj większość uczniów i studentów żyje „w klimacie zarażonym ideologią gender, prometejską ideologią transhumanizmu, dążeniem do tego, aby człowiek zajął miejsce Boga. Musimy być zdolni do oceny powagi kryzysu” biorąc pod uwagę „ateistyczną atmosferę i obojętność na kwestie religijne bądź moralne, którymi nasiąknięta jest edukacja i struktury szkolne”. Kolejnym wyzwaniem jest „społeczne przyzwolenie na homoseksualizm”.

„Kościół i uniwersytet przechodzą przez bardzo poważny kryzys, kryzys społeczeństwa laickiego, zsekularyzowanego i bez Boga”. Ten kryzys ma swoje korzenie w „nieustannym kwestionowaniu podstawowych wartości, które przez tysiące lat wspierały, uczyły i kształtowały człowieka wewnętrznie”. W procesie wychowania „pierwszą komórką jest rodzina, która może dodać wielkiej siły wśród pomieszania idei, ideologii, dezinformacji i wrażeń, które atakują młodzież ze wszystkich stron”.
Ka

rd. Sarah odniósł się również do kwestii ekologii. Wskazał, że „aktualna troska o środowisko naturalne, w którym człowiek żyje jest uzasadniona, alenie może się ograniczać jedynie do niego. Musi także wziąć pod uwagę środowisko społeczne i kulturowe, w którym wychowują się dzieci”. Wystąpienie watykańskiego dostojnika zostało przyjęte długimi i gorącymi brawami.