Jej dusza, jak biała gołąbka, uleciała do nieba

Scholastyka pochodziła z Nursji i była bliźniaczką św. Benedykta. Była niewątpliwie od dziecka pod jego urokiem. Towarzyszyła też mu w jego podróżach i naśladowała jego tryb życia, poświęcony Panu Bogu. Kiedy św. Benedykt założył pierwszy klasztor w Subiaco (czyt. subiako), Scholastyka w pobliżu założyła podobny klasztor dla niewiast. 

Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin. 

 
 

W II Księdze "Dialogów" św. Grzegorz Wielki opisał takie wydarzenie: trzy dni po śmierci Scholastyki jej brat św. Benedykt ujrzał, jak jej dusza pod postacią białej gołąbki unosi się do nieba. Natychmiast posłał po braci, aby złożyć jej ciało w grobie w kościele swojego klasztoru, gdzie wcześniej przygotował miejsce dla siebie. Sam zmarł kilka lat po śmierci siostry. 

W ikonografii św. Scholastyka przedstawiana jest z gołębiem. Sztuka religijna ukazuje ją w habicie benedyktyńskim. Jej atrybutami są: krzyż, księga i pastorał ksieni. Według tradycji św. Scholastyka chroni przed burzami, wichrami i piorunami. W polskim Kościele jej wspomnienie liturgiczne ma rangę wspomnienia obowiązkowego.