Arcybiskup senior diecezji warszawsko-praskiej zmarł w wieku 78 lat.
W latach 1969-1974 odbył w Ołtarzewie studia z filozofii i teologii. 16 czerwca 1974 r. otrzymał święcenia kapłańskie z rąk bp. Władysława Miziołka.
Chcąc wyjechać na misje do Rwandy, w Paryżu przez rok uczęszczał na kursy języka rwandyjskiego i medycyny tropikalnej. W latach 1975-1996 pracował jako misjonarz w Rwandzie, pełniąc różne funkcje i stanowiska, m.in.: duszpasterza, proboszcza, animatora duszpasterstwa rodzinnego i organizatora formacji apostolstwa świeckich.
W 1978 r. założył w Kigali (Rwanda) Ośrodek Medyczno-Socjalny, którym kierował przez 17 lat, oraz Centrum Formacji Rodzinnej (Action Familiale). Przez kilka lat pełnił również funkcje sekretarza Komisji Episkopatu ds. Służby Zdrowia, a następnie Komisji Episkopatu ds. Rodziny. Na kilka lat został też wybrany przewodniczącym Związku Stowarzyszonych Ośrodków Medycznych w Kigali (BUFMAR), kierownikiem Centrum Monitoringu Epidemii AIDS i programu opieki psycho-medycznej i socjalnej chorych na AIDS.
W 1994 r. został powołany jako ekspert w zakresie rodziny i rozwoju na Synod Specjalny Biskupów dla Afryki. Po wojnie domowej w 1994 r. w Rwandzie, na czas nieobecności nuncjusza apostolskiego, Stolica Apostolska mianowała go wizytatorem apostolskim na Rwandę. W tym czasie w Rwandzie zabitych zostało trzech biskupów, a czwarty schronił się w Zairze (dzisiaj Demokratyczna Republika Konga) i nie mógł powrócić. Na dziewięć istniejących diecezji, aż cztery były wakujące. Ksiądz Hoser stanął przed zadaniem pomocy lokalnemu Kościołowi w podniesieniu się z tragedii wojny domowej. Piastował stanowisko 2 lata (do 1996 r.), do czasu, gdy w 1996 r. nowym nuncjuszem apostolskim w Rwandzie został abp Juliusz Janusz. W latach 1996-2003 pełnił funkcję przełożonego Regii Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego we Francji.