"Zależało mi na pokazaniu tej niezwykłej duchowości, jako polegającej przede wszystkim na bliskości z Jezusem i byciu blisko spraw, które 'leżą Mu na Sercu'" - opowiada Dominik Dubiel SJ.

– Przygotowując się do jubileuszu 100-lecia konsekracji naszej bazyliki pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie oraz do odnowienia aktu poświęcenia narodu polskiego Bożemu Sercu, również w 100. jego rocznicę, prefekt bazyliki o. Jarosław Naliwajko SJ stwierdził, że byłoby fajnie, gdyby powstała pieśń o Sercu Jezusa na tę okazję. Poprosił mnie o pomoc w kontaktach ze światem muzycznym. Zwróciliśmy się więc do prof. Henryka Jana Botora z prośbą o napisania dla nas takiej pieśni. Wcześniejsze zobowiązania nie pozwoliły mu na podjęcie naszego zamówienia, ale zarekomendował… mnie. Zmotywowany dobrymi słowami i zachętą profesora, który poznał moją działalność muzyczną w czasach, kiedy studiowałem (również pod jego okiem) na Akademii Muzycznej w Krakowie, postanowiłem podjąć się tego zadania – opowiada KAI Dominik Dubiel SJ.

DODANE

Polskie Sacré-Coeur

Krakowska bazylika Serca Jezusowego jest więcej niż piękna. Jej wspaniałość tkwi jednak nie tylko w tym, co widzą oczy, ale jeszcze bardziej w tym, co widzi serce.  

Komponując nową pieśń, przyjął dwa założenia: "Z jednej strony chciałem, żeby pieśń była 'śpiewalna', możliwie 'wpadała w ucho' i żeby mogła być wykonywana również przez amatorskie schole. Z drugiej strony, żeby nie była oparta o banalne, osłuchane schematy harmoniczne. Z mojej praktyki organisty i kantora wynika, że bodaj najłatwiej wprowadzić we wspólnocie nową pieśń, która ma budowę zwrotkowo-refrenową, bo ludzie bardzo szybko uczą się refrenu i od razu chętnie się włączają w śpiew, a z czasem, powoli, uczą się również zwrotek, śpiewanych przez organistę, kantora, czy scholę. W tym schemacie rozpocząłem proces kompozycji".

– Mamy całkiem sporo polskich pieśni katolickich ku czci Najświętszego Serca Jezusa, napisane w różnym stylu i eksponujące różne aspekty kultu Serca Jezusowego. Osobiście zależało mi na pokazaniu tej niezwykłej duchowości, jako polegającej przede wszystkim na bliskości z Jezusem i byciu blisko spraw, które 'leżą Mu na Sercu'. Stwierdziłem, że jest sporo pieśni o Sercu Bożym, które podkreślają boskość i majestat Jezusa, a mniej, które pokazywałyby Go jako kogoś, z kim można mieć osobistą, a wręcz przyjacielską relację. Kult Serca Jezusowego to dla mnie przede wszystkim uobecnianie Bożej miłości i dobroci w życiu osób, które spotykam i przemienianie świata, w którym żyję, na taki, którego puls byłby coraz bardziej zbliżony do pulsu Serca Jezusa. W takim kluczu napisałem tekst refrenu. Zwrotki zaś zawierają tekst hymnu z Liturgii Godzin przewidzianego na tę uroczystość. Hymny brewiarzowe zwykle w genialnie zwięzły sposób ukazują tajemnicę poszczególnych uroczystości liturgicznych, więc zamiast wyważać otwarte drzwi, po prostu zaczerpnąłem ze skarbca kościelnej Tradycji – opowiada jezuita.

Zobacz też: Poświęcamy Ci...

Przygotowano również profesjonalne nagranie pieśni, które udostępnione będzie w Internecie. Ma ono stanowić pamiątkę całego wydarzenia, ale również sugestię co do charakteru pieśni dla innych wykonawców.

– Nagrania dokonał zespół wokalny 4/4, który założyłem na potrzebę koncertu monograficznego poświęconego pieśniom o. Stanisława Ziemiańskiego SJ, mieszkając jeszcze w Krakowie. Na szczęście, po moim przeprowadzeniu się do Rzymu, zespół przetrwał i w pewnej mierze kontynuuje działalność. Może nieco kontrowersyjnie, postanowiłem, żeby zespołowi wokalnemu w nagraniu nie towarzyszyły organy (jak to zwykle wykonuje się pieśni w kościołach), ale gitara klasyczna, wystylizowana na modłę muzyki dawnej. Tutaj świetną robotą zrobił Maciej Kita, który stworzył piękną aranżację partii gitary – zdradza Dominik Dubiel SJ.

Posłuchaj pieśni:

"Serce Jezusa, Boga i Człowieka"

Muzyka: Dominik Dubiel SJ

Słowa: Dominik Dubiel SJ / Liturgia Godzin

Ref. Serce Jezusa, Boga i Człowieka,
Ogniu miłości nigdy nie gasnący.
Serce Jezusa, Brata, Przyjaciela,
wzorze dobroci świat przemieniający.

1 Najświętszy Stwórco wszechświata,
O Chryste, Zbawco ludzkości,
Światłością jesteś ze światła
I z Boga Bogiem prawdziwym.

2 To miłość Ciebie skłoniła,
Byś przyjął ciało śmiertelne,
A przez to, nowy Adamie,
Naprawiasz błędy dawnego.

3 Ta miłość niebo stworzyła,
Głębiny morza i ziemię,
Przebacza winę praojcom
I nasze więzy rozcina.

4 Niech w Twoim Sercu nie gaśnie
Potęga owej miłości,
A z tego źródła narody
Niech czerpią łaskę zbawienia.

5 Przez włócznię Serce zranione
Cierpiało ranę okrutną,
By krwi i wody strumieniem
Przywrócić czystość grzesznikom.

6 O Panie, który swym Sercem
Objawiasz bezmiar dobroci,
Niech Tobie z Ojcem i Duchem
Podzięka będzie i chwała.