Jako pierwszy papież otrzymał przydomek „Wielki”

Leon urodził się ok. 400 r. w Toskanii. Papież Celestyn I mianował go archidiakonem. Od młodości wyróżniał się tak wielką erudycją i zdolnościami dyplomatycznymi, że nawet jako zwykły akolita wysyłany był przez papieża do ważnych misji. Kiedy przebywał jako legat w Galii w roku 440, został wybrany papieżem po śmierci Sykstusa III. 

Jego pontyfikat przypadł na czasy licznych sporów teologicznych i zamieszania wśród hierarchii kościelnej. Poprzez swoich legatów brał udział w soborze w Chalcedonie w roku 451. 

Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin. 



Za czasów św. Leona Wielkiego powstały pierwsze redakcje zbiorów oficjalnych modlitw liturgicznych w języku łacińskim. Papież był obrońcą kultury zachodniej. Jako pierwszy papież otrzymał przydomek „Wielki”. Żył 70 lat, zmarł 10 listopada 461 r. w Rzymie. Został pochowany w portyku bazyliki św. Piotra. Zachowało się po nim 200 listów i 100 mów wygłoszonych do Rzymian podczas różnych świąt. 

W roku 1754 Benedykt XIV ogłosił go doktorem Kościoła. Jest patronem muzyków i śpiewaków. 

W ikonografii św. Leon Wielki przedstawiany jest w szatach papieskich i w tiarze, czasami w szatach liturgicznych rytu wschodniego lub jako papież piszący. Jego atrybutami są: księga, kielich oraz orszak z półksiężycem, któremu zastępuje drogę.