Jezus przestrzega nas przed tym wyraźnie

Ktoś z tłumu rzekł do Jezusa: «Nauczycielu, powiedz mojemu bratu, żeby się podzielił ze mną spadkiem». Lecz On mu odpowiedział: «Człowieku, któż Mnie ustanowił nad wami sędzią albo rozjemcą?»

Powiedział też do nich: «Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości, bo nawet gdy ktoś ma wszystkiego w nadmiarze, to życie jego nie zależy od jego mienia».

I opowiedział im przypowieść: «Pewnemu zamożnemu człowiekowi dobrze obrodziło pole. I rozważał w sobie: „Co tu począć? Nie mam gdzie pomieścić moich zbiorów”. I rzekł: „Tak zrobię: zburzę moje spichlerze, a pobuduję większe i tam zgromadzę całe moje zboże i dobra. I powiem sobie: Masz wielkie dobra, na długie lata złożone; odpoczywaj, jedz, pij i używaj!” Lecz Bóg rzekł do niego: „Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, co przygotowałeś?”

Tak dzieje się z każdym, kto skarby gromadzi dla siebie, a nie jest bogaty u Boga».

Chciwość to jedna z najgorszych namiętności. Może skutecznie krępować ludzkie serce i sprawia, że dramatycznie oddala się ono od Boga. Chciwość jest bowiem nieuporządkowanym przywiązaniem do rozmaitych przygodnych dóbr – upragnieniem tych dóbr ponad miarę, w taki sposób, że przesłaniają one Boga i stworzenie wynoszą ponad Stwórcę. Nie sądźmy, że chodzi tylko o dobra materialne. Pożądać można także dóbr duchowych. Czy nie tak jest często w naszym życiu? Latami poszukujemy rozmaitych duchowych doznań, goniąc za rozmaitymi nadprzyrodzonymi wrażeniami i zapominając, że wszystkie one są jedynie w służbie Boga – nie stanowią celu samego w sobie. I cóż z tego, że w oczach współczesnego świata niewiele posiadamy? Już samo pożądanie dóbr i pokładanie w nich całej swej nadziei czyni nas zamożnym głupcem z dzisiejszej Ewangelii. Jezus przestrzega nas przed tym wyraźnie. Wszak chciwym bogaczem nie jest ten, kto wiele ma, ale ten, kto nie potrafi uwolnić się od nadmiernego pragnienia posiadania.