Bł. ks. Jakub Cusmano

Na pomysł dzieła pomocy ubogim wpadł, gdy w roku 1865 odwiedził swojego przyjaciela z medycznych studiów. Choć obaj zostali lekarzami, to ich powołanie zrealizowało się na różnych życiowych drogach. Jakub oprócz medycyny wybrał bowiem także kapłaństwo i służył teraz wiernym w Palermo i okolicach. Michele, który podziwiał jego decyzję i był równie zaangażowanym katolikiem, założył jednak rodzinę i został szanowanym w okolicy doktorem. I oto pewnego dnia ks. Jakub Cusmano przychodzi do domu swego przyjaciela, siada z jego rodziną do stołu i co widzi? Oto wszyscy modlą się przed posiłkiem, co zaskoczeniem nie jest. Ale gdy jeszcze przed jedzeniem odkrawają kęs swego posiłku i składają na położony pośrodku stołu talerz, ks. Cusmano robi zdziwioną minę. Jego zdziwienie staje się tym większe, gdy widzi jak z tym talerzem dzieci doktora De Franchis idą do mieszkających obok biednych. I nagle nasz dzisiejszy patron już wie, co trzeba zrobić, by liczeni w tysiącach głodni mieszkańcy Palermo zostali nakarmieni. Tak rodzi się wielkie społeczne dzieło nazwane „Boccone del Povero” – Kęs dla biednych. W trudnych politycznie i gospodarczo czasach drugiej połowy XIX wieku uratuje ono od głodowej śmierci wielu sycylijczyków. I choć nie przetrwa do naszych czasów, to da początek zgromadzeniom Misjonarzy oraz Sióstr Sług Ubogich, a ich założycielowi, ks. Jakubowi Cusmano, przyniesie w chwili śmierci 14 marca 1888 roku opinię świętości potwierdzoną przez Kościół w 1983 roku.