Św. Agata

Najkrócej można o dzisiejszej patronce powiedzieć tak: została skazana na śmierć podczas prześladowań za cesarza Decjusza, które miały miejsce w Katanii, mieście na Sycylii u podnóża wulkanu Etna. Ponieważ datujemy je pomiędzy rokiem 249 a 251, a rok po jej śmierci miała miejsce erupcja Etny, męczeńska śmierć św. Agaty przypadła na koniec tych prześladowań, to jest na rok 251. I musiało być to świadectwo wiary doprawdy niezwykłe, skoro w niedalekim Palermo badacze znaleźli inskrypcję, datowaną na koniec III wieku, gdzie znajduje się wzmianka o niejakim Lucyferze, który zmarł w dniu Agaty. To jest 5 lutego. Co takiego stało się wtedy jej udziałem – tego nie wiemy. Ale biorąc pod uwagę, że niemal od samego początku atrybutem jej przedstawień jest ogień i dwie odcięte kobiece piersi, możemy zakładać, że jej odejście po nagrodę w niebie było spektakularnym teatrem okrucieństwa. Z czasem świadectwo to, przekazywane z ust do ust opuściło Sycylię i trafiło po 200 latach na karty passio. To tam szczegóły o przesłuchaniach, torturach, wytrwałym oporze i zwycięstwie niezachwianej wiary św. Agaty zaczynają układać się w opowieść ku pokrzepieniu serc i umocnieniu ducha. To także jeden z najwcześniejszych przykładów literatury hagiograficznej w historii Kościoła.