Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy!

A kiedy słońce zaszło i nastał mrok nieprzenikniony, ukazał się dym jakby wydobywający się z pieca i ogień niby gorejąca pochodnia i przesunęły się między tymi połowami zwierząt. Wtedy to właśnie Pan zawarł przymierze z Abramem, mówiąc: «Potomstwu twemu daję ten kraj, od Rzeki Egipskiej aż do rzeki wielkiej, rzeki Eufrat».

Siostra dr hab. Joanna Nowińska wyjaśnia, czym dla starożytnych Semitów było zawarcie przymierza i w jaki sposób do niego przystępowano. W rozmowie usłyszymy min. o tym, że przymierze z Abramem, to przymierze jednostronne, które zawiera z człowiekiem Bóg i tylko On jest jego gwarantem.

Przeto, bracia umiłowani, za którymi tęsknię – radości i chwało moja! – tak trwajcie mocno w Panu, umiłowani!

Skąd w Apostole Pawle taki zapał i gorliwość? Skąd w nim tyle pewności, że jest godny naśladowania? Skąd przekonanie, że losem tych, których dążenia są przyziemne jest zagłada? Na pytania odpowiada siostra Joanna Nowińska.

Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dopełnić w Jeruzalem.

Dr Maria Miduch zachęca do tego, byśmy wyobrazili sobie jakim przeżyciem było dla apostołów doświadczenie na Górze Tabor. Czym było spotkanie z Eliaszem i Mojżeszem? Co oznacza biblijny obłok, w którym się znaleźli? Jak zrozumieli słowa Boga Ojca i dlaczego całe zdarzenie zachowali w tajemnicy?

Razem z ks. dr Leszkiem Makówką zatrzymujemy się w absydzie Bazyliki Świętego Apolinarego, gdzie znajdziemy niezwykłe, symboliczne przedstawienie sceny Przemienienia.