W homilii metropolita katowicki przypomniał, że przeżywamy Rok św. Józefa, Opiekuna św. Rodziny i patrona Kościoła, ogłoszony przez papieża Franciszka. Mówił też o dzisiejszym wspomnieniu Niepokalanego Serca Maryi. – Jej serce jest niepokalane, czyli wolne od wszelkiej skazy grzechu – mówił arcybiskup w nawiązaniu do dzisiejszej prefacji. – Jest proste, wolne od obłudy i pełne Ducha prawdy. Czyste, zdolne do oglądania Boga według błogosławieństw ewangelicznych – dodawał.

Przypominał, że Niepokalane Serce Maryi zwane jest przede wszystkim przybytkiem (świątynią) Ducha Świętego. – To wzniosłe macierzyństwo, które stawia Maryję ponad wszystkimi stworzeniami, dokonało się najpierw w Jej Niepokalanym Sercu, a później w Jej łonie. Jak twierdzą Ojcowie Kościoła, Słowo, które zrodziła w ciele, najpierw poczęła w wierze swego Serca – wyjaśniał abp Skworc oddając kandydatów do święceń diakonatu i prezbiteratu Niepokalanemu Sercu NMP.

Zaznaczał także, że ojcowskie serce jest sercem czuwającym, zatroskanym o teraźniejszość i przyszłość. Wskazał przyszłym kapłanom dwie konkretne płaszczyzny działania: braterstwo i troska o wspólny dom. – To właśnie braterstwo jest nowym wyznacznikiem ludzkości; albo jesteśmy braćmi, albo niszczymy jedni drugich. Bądźcie apostołami międzyludzkiego braterstwa – wzywał metropolita katowicki tłumacząc, że oznacza ono wyciągniętą dłoń i szacunek.

– Jako duchowi synowie św. Franciszka kierujcie się tym prawem, bądźcie zawsze pojednani i uczcie pojednania z braćmi i siostrami, ze stworzeniem – zachęcał. Zaznaczał, jak ważne jest codzienne poszanowanie i nie szkodzenie dziełu stworzenia przez nasze działanie lub jego zaniechanie.

Wyjaśniał, że powinnością nowych diakonów i kapłanów jest obejmować ojcowskim, troskliwym sercem – całą rzeczywistość człowieka, świata i Kościoła. Będą to budować mocą głoszonego słowa Bożego i sprawowanych sakramentów. Zachęcał do trwania z wiarą w klimacie wieczernika. – W tej posłudze pełnionej w Duchu Świętym niech manifestuje się wasze braterska i ojcowska postawa, prowadząca wszystkich do komunii, do jedności z Bogiem, do wspólnoty z braćmi i siostrami, wszak „Fratelli tutti” jesteśmy! – życzył.