Zwierzchnik bożogrobców z Mińska Maz.

Kardynał Kazimierz Nycz, Wielki Przeor Zwierzchnictwa Zakonu Rycerskiego Świętego Grobu Bożego w Jerozolimie w Polsce wręczył komandorowi Józefowi Dąbrowskiemu dekret Wielkiego Mistrza Zakonu, powołujący go na urząd Zwierzchnika Zakonu w Polsce. Dr Józef Dąbrowski objął urząd po zmarłym 21 marca śp. prof. dr hab. inż. Piotrze Małoszewskim, który 8 marca zastąpił Karola Bolesława Szlenkiera.

Pochodzący z Mińska Mazowieckiego 68-letni dr Józef Dąbrowski ukończył studia w Instytucie Transportu Politechniki Warszawskiej. Od 1972 r. pracuje w kolejnictwie, w tym na stanowiskach kierowniczych. Od 1980 r. należy do NSZZ „Solidarność”. W stanie wojennym był internowany od 19 grudnia 1981 do 29 kwietnia 1982.

W latach 1997-2001 był posłem na Sejm RP III kadencji, wybrany z listy AWS. Przewodniczył sejmowej Komisji Transportu. W 2001 r. powrócił do pracy w PKP, przez kilka miesięcy zasiadał w zarządzie PKP Intercity, później został rzecznikiem praw klienta. Od 1996 r. jest prezesem Katolickiego Stowarzyszenia Kolejarzy Polskich, należy też do Stowarzyszenia Rodzin Katolickich.

Historia zakonu bożogrobców - Kanoników Regularnych, Stróżów Świętego Grobu Jerozolimskiego sięga 1099 r. Wówczas książę Gotfryd de Bouillon ustanowił 20-osobową grupę świeckich rycerzy i duchownych w celu opieki nad Bożym Grobem w Jerozolimie. Zakon powstał, aby troszczyć się o najświętsze miejsca chrześcijaństwa i nieść pomoc pielgrzymom. Do Polski sprowadził go w 1163 r. Jaksa z Miechowa. Członkowie zakonu noszą białe płaszcze z czerwonym krzyżem, symbolizujące pięć ran Chrystusa. W Polsce nazywano ich bożogrobcami lub miechowitami – od Miechowa, gdzie znajduje się ich główna siedziba – Bazylika Grobu Bożego w Miechowie.

W poczet zakonu przyjmowane są osoby duchowne i świeckie, rekomendowane przez jednego z członków zakonu, wykazujące się pobożnością, uczestniczące w działalności Kościoła, apostolatu świeckiego, posiadające zmysł ekumeniczny. Głównymi dziełami polskiego zwierzchnictwa w Ziemi Świętej jest wspieranie patriarchy łacińskiego Jerozolimy w utrzymaniu niektórych placówek szkolno-wychowawczych dla dzieci, remonty w obiektach sakralnych, wspieranie działalności sióstr elżbietanek prowadzących Dom Pokoju na Górze Oliwnej w Jerozolimie.

Pierwotnym celem Zakonu była opieka nad Świętym Grobem w Jerozolimie oraz troska o chorych pielgrzymów. Po opuszczeniu Ziemi Świętej bożogrobcy szerzyli kult Grobu Pańskiego i nabożeństwa pasyjne. Oddawali się prowadzeniu szkół i działalności charytatywnej – m.in. prowadzili szpitale w Gnieźnie, Krakowie i Bytomiu. Od bożogrobców pochodzi m.in. zwyczaj urządzania Grobu Pańskiego w Wielki Piątek.