Obecność to zapewnienie o miłości i akceptacji

J 8,21-30 

Jezus powiedział do faryzeuszów: «Ja odchodzę, a wy będziecie Mnie szukać i w grzechu swoim pomrzecie. Tam gdzie Ja idę, wy pójść nie możecie».

Mówili więc Żydzi: «Czyżby miał sam siebie zabić, skoro powiada: Tam, gdzie Ja idę, wy pójść nie możecie?»

A On rzekł do nich: «Wy jesteście z niskości, a Ja jestem z wysoka. Wy jesteście z tego świata, Ja nie jestem z tego świata. Powiedziałem wam, że pomrzecie w grzechach swoich. Jeżeli bowiem nie uwierzycie, że Ja Jestem, pomrzecie w grzechach waszych».

Powiedzieli do Niego: «Kimże Ty jesteś?»

Odpowiedział im Jezus: «Przede wszystkim po cóż do was mówię? Wiele mam w waszej sprawie do powiedzenia i do osądzenia. Ale Ten, który Mnie posłał, jest prawdomówny, a Ja mówię wobec świata to, co usłyszałem od Niego». A oni nie pojęli, że im mówił o Ojcu.

Rzekł więc do nich Jezus: «Gdy wywyższycie Syna Człowieczego, wtedy poznacie, że Ja Jestem i że Ja nic sam z siebie nie czynię, ale że mówię to, czego Mnie Ojciec nauczył. A Ten, który Mnie posłał, jest ze Mną; nie pozostawił Mnie samego, bo Ja zawsze czynię to, co się Jemu podoba».

Kiedy to mówił, wielu uwierzyło w Niego.

Wtedy poznacie, że JA JESTEM… J 8,28b

Jestem – to imię Boga, który objawia nie tylko swoje istnienie, ale także zapewnia o realnej obecności w życiu każdego człowieka. Na kartach Pisma Świętego znajdujemy nieustanne potwierdzenie, że Bóg nigdy nie pozostawił nikogo w trudzie codziennego życia. Jezus odwiedza chorych, grzeszników, przychodzi do domów ogarniętych żałobą, aby towarzyszyć cierpiącym krewnym.

W końcu zapewnił, że pozostanie z nami „aż do skończenia świata”. Nauczyciel wskazuje nam tym samym wzór, byśmy i my przede wszystkim byli obecni w życiu naszych bliźnich. Obecność to zapewnienie o miłości i akceptacji. To słuchanie i wsparcie. Niekiedy to milczenie, bo wystarczy tylko być.