Głoście Ewangelię. Czyli co?

Po swoim zmartwychwstaniu Jezus ukazał się Jedenastu i powiedział do nich:
„Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony.

Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: W imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą i ci odzyskają zdrowie”

Głoście Ewangelię. Czyli co? Warto czasem przypomnieć, że słowo to nie oznacza jakiegoś systemu wierzeń, zasad moralnych ani nawet księgi o Jezusie. Na polski przetłumaczyć można ten termin jako „dobrą nowinę”. Dobrą nowinę o Jezusie Chrystusie. Dobrą, bo zostaliśmy przez Niego zbawieni, a nasze grzechy są zgładzone. Dobrą, bo mamy obiecane niebo. Dobrą, bo ta Ewangelia jest zapowiedzią lepszego życia. A przypomnieniem tej prawdy są znaki towarzyszące jej głosicielom: „złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić; na chorych ręce kłaść będą i ci odzyskają zdrowie”. Dziś te wszystkie znaki rzadko się zdarzają? Ano chyba niekoniecznie. Gdyby zebrać wszystkie świadectwa o tych wydarzeniach, okazałoby się, że wcale nie tak rzadko. Tyle że często nie są na tyle spektakularne, żeby przebić się do ludzkiej świadomości, zasypywanej tonami różnych informacji, analiz, plotek czy opowieści z mchu i paproci. Ewangelia to dobra nowina. I właśnie jako taką trzeba przedstawiać ją tym, którzy o Jezusie zapomnieli…