Baczcie, jak postrzegacie świat

«Nikt nie zapala lampy i nie przykrywa jej garncem ani nie stawia pod łóżkiem; lecz umieszcza na świeczniku, aby widzieli światło ci, którzy wchodzą. Nie ma bowiem nic skrytego, co by nie miało być ujawnione, ani nic tajemnego, co by nie było poznane i na jaw nie wyszło. Uważajcie więc, jak słuchacie. Bo kto ma, temu będzie dane; a kto nie ma, temu zabiorą nawet to, co mu się wydaje, że ma».

Piękno bycia chrześcijaninem polega na tym, że daje możliwość błyszczenia wśród ludzi, ale w dobrym tego słowa znaczeniu. Radość, otwartość, wrażliwość i wiara w Opatrzność dają nam szansę wyróżnienia się z tłumu. Wszystko zależy jednak od naszej postawy, od prawdy naszych czynów, od świadectwa potwierdzonego uczynkami miłosierdzia i od zaufania „drodze, takiej na łeb na szyję, z dziurami po kolana” – jak pisze ks. Jan Twardowski. Dostajemy taką szansę i winniśmy ją wykorzystać, a nie chować się w cieniu i unikać konfrontacji ze światem.
Tu potrzebne są: odwaga, determinacja i gotowość na to, że trzeba będzie przyjąć niejeden policzek. Ale taka pozorna strata przyniesie tylko ubogacenie ducha. Jezus mówi: „uważajcie, jak słuchacie”, baczcie, jak postrzegacie świat, jaką hierarchią wartości się kierujecie, co warunkuje wasze działanie, bo jeśli dostąpiliście łaski wiary, a to wielki dar, jeśli zostaliście odkryci do dawania świadectwa, nie wolno wam roztrwonić takiego bogactwa. Dbajmy o piękno naszej chrześcijańskiej powierzchowności, o szlachetność czynów i głębię ducha.