Jak budować relacje z Bogiem i ludźmi?

Mk 10, 28-31

Piotr powiedział do Jezusa: «Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą».

Jezus odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam wam: Nikt nie opuszcza domu, braci, sióstr, matki, ojca, dzieci lub pól z powodu Mnie i z powodu Ewangelii, żeby nie otrzymał stokroć więcej teraz, w tym czasie, domów, braci, sióstr, matek, dzieci i pól, wśród prześladowań, a życia wiecznego w czasie przyszłym. Lecz wielu pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi».

Nikt nie opuszcza domu (…) z powodu Mnie (...), żeby nie otrzymać stokroć więcej.       
Mk 10,29-30

Temu fragmentowi Ewangelii towarzyszy Psalm 50, w którym pada zdanie: „Złóż Bogu ofiarę dziękczynną i wypełnij swe śluby złożone Najwyższemu, wtedy wzywaj mnie w dniu utrapienia, Ja cię uwolnię, a ty Mnie uwielbisz…”. To dialog Boga z Izraelitami. Jezus dialoguje w taki sam sposób. Pokazuje apostołom i nam, że dla Boga najważniejsza jest relacja budowana na dziękczynieniu. On nie oczekuje od nas ofiary materialnej, nie przywiązuje też wagi do hierarchii społecznej. Bóg oczekuje uwielbienia. Osobą, która spełniła to oczekiwanie, była Maryja. Warto z tą maryjną umiejętnością pozostać. Opis Jej relacji z Bogiem zawiera się w modlitwie Magnificat, która prostuje każdą złą myśl. Spróbujmy budować relacje z Bogiem i drugim człowiekiem na uwielbieniu i dziękczynieniu.