„Niżej podpisany ojciec opat Tannous Nehme, przełożony klasztoru św. Marona (sanktuarium św. Szarbela) – Annaya (Liban) oświadcza niniejszym, że ks. Jarek Cielecki NIE jest upoważniony przez nasze Sanktuarium do prowadzenia działalności związanej z postacią św. Szarbela. Utrzymuje on, iż takie upoważnienie rzekomo posiada. Z ubolewaniem czuję się zmuszony złożyć niniejsze oświadczenie, celem zaprzeczenia tym nieprawdziwym twierdzeniom” – czytamy w liście przesłanym do Sekretariatu Konferencji Episkopatu Polski.

Opat Nehme dziękuje w liście tym wszystkim, którzy krzewią prawdziwy kult św. Szarbela w Polsce. „Pragnę podziękować niezliczonym polskim kapłanom, którzy odwiedzają nasze sanktuarium wraz ze swymi wiernymi, i krzewią prawdziwy kult św. Szarbela w Polsce, zgodnie z nauką rzymskiego Kościoła katolickiego dotyczącą kultu świętych. Jesteśmy świadomi, że św. Szarbel, podobnie jak św. Jan Paweł II, tak umiłowany przez naród libański, są szczególnymi znakami naszych czasów, a poprzez przykład swego życia i spektakularne cuda otrzymane za ich wstawiennictwem, pomagają wiernym pogłębiać ich wiarę w Chrystusa” – czytamy w liście.

Ks. Jarosław Cielecki dokonał aktu apostazji, porzucając Kościół rzymskokatolicki i przystępując do wspólnoty religijnej, która nie utrzymuje jedności z papieżem. Z tego powodu nie może on nadal sprawować duchowej opieki nad wiernymi Kościoła rzymskokatolickiego.

Publikujemy pełny tekst listu:

KLASZTOR ŚW. MARONA
Sanktuarium św. Szarbela
Annaya – Byblos – Liban

Do Sekretariatu Konferencji Episkopatu Polski

Niżej podpisany ojciec opat Tannous Nehme, przełożony klasztoru św. Marona (sanktuarium św. Szarbela) – Annaya (Liban) oświadcza niniejszym, że ks. Jarek Cielecki NIE jest upoważniony przez nasze Sanktuarium do prowadzenia działalności związanej z postacią św. Szarbela. Utrzymuje on, iż takie upoważnienie rzekomo posiada.

Z ubolewaniem czuję się zmuszony złożyć niniejsze oświadczenie, celem zaprzeczenia tym nieprawdziwym twierdzeniom.

NB: „Przy tej okazji pragnę podziękować niezliczonym polskim kapłanom, którzy odwiedzają nasze sanktuarium wraz ze swymi wiernymi, i krzewią prawdziwy kult św. Szarbela w Polsce, zgodnie z nauką rzymskiego Kościoła katolickiego dotyczącą kultu świętych. Jesteśmy świadomi, że św. Szarbel, podobnie jak św. Jan Paweł II, tak umiłowany przez naród libański, są szczególnymi znakami naszych czasów, a poprzez przykład swego życia i spektakularne cuda otrzymane za ich wstawiennictwem, pomagają wiernym pogłębiać ich wiarę w Chrystusa”.

Niech Pan napełni nas swoimi łaskami.

ojciec opat Tannous Nehme
przeor klasztoru św. Marona
(Sanktuarium św. Szarbela)
Annaya  – Liban

22.07.2020 r.

Aleksander Bańka DODANE 25.07.2020 AKTUALIZACJA 28.07.2020

Co dalej z kultem świętego Szarbela w Polsce?

Sprawa jest poważna. Kapłan, który przez wielu był niemal utożsamiany z kultem tego świętego, porzuca Kościół rzymskokatolicki i przystępuje do Katolickiego Kościoła Narodowego. Liczni wierni zgromadzeni w zakładanych przez niego w różnych diecezjach (zazwyczaj bez wiedzy i zgody biskupów) domach modlitwy czują się zagubieni. Komisja Nauki Wiary Konferencji Episkopatu Polski wydaje komunikat, w którym padają mocne słowa o apostazji duchownego. Jak się w tym wszystkim odnaleźć? Pytanie to stawiają sobie przede wszystkim ci, dla których św. Szarbel to nie tylko aura cudowności, znak oleju i bliskowschodnia egzotyka, ale człowiek, którego życie i duchowość stanowi niezwykły dar – zarówno dla ich własnego życia wewnętrznego, jak i dla całego Kościoła powszechnego.