Zapisał się w pamięci współczesnych jako niezwykły arcybiskup, który nosił stale habit zakonny, nigdy nie jadał mięsa, mieszkał w jednej izbie, którą dzielił jeszcze z pewnym bezdomnym.
Św. Jozafat Kuncewicz urodził się w 1580 r. we Włodzimierzu Wołyńskim. Wysłany do Wilna, aby przysposobił się do zawodu kupieckiego, zetknął się tam ze sprawą unii z Kościołem Rzymskim. W 1604 r. przyjął habit bazyliański oraz imię Jozafat. W pięć lat później, po studiach teologicznych, został kapłanem.
W wieku 38 lat został arcybiskupem unickim w Połocku, gdzie podjął pracę bardziej misjonarza niż pasterza. Będąc biskupem nadal prowadził życie skromne i surowe.
Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin.
Arcybiskup Jozafat został beatyfikowany w 1643 r., a kanonizowany w 1867 r. Jest patronem diecezji siedleckiej, drohiczyńskiej, zakonu bazylianów, Rusi, Litwy i Wilna.
W ikonografii przedstawiany jest w stroju biskupim rytu wschodniego.