Czy widzę, rozpoznaję i dobrze interpretuję znaki, które daje mi Bóg?

Jezus począł czynić wyrzuty miastom, w których dokonało się najwięcej Jego cudów, że się nie nawróciły.

«Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno w worze i w popiele by się nawróciły. Toteż powiadam wam: Tyrowi i Sydonowi lżej będzie w dzień sądu niż wam.

A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz. Bo gdyby w Sodomie działy się cuda, które się w tobie dokonały, przetrwałaby aż do dnia dzisiejszego. Toteż powiadam wam: Ziemi sodomskiej lżej będzie w dzień sądu niż tobie».

Niezdolność dostrzegania cudów oraz brak nawrócenia – to powody, dla których nad Korozain, Betsaidą i Kafarnaum wypowiedziane zostało Jezusowe „biada”. A przecież to właśnie tam dokonało się najwięcej dzieł Bożej mocy. Dlatego właśnie „Tyrowi i Sydonowi lżej będzie w dzień sądu”. Czy widzę, rozpoznaję i dobrze interpretuję znaki, które daje mi Bóg? Czy doceniam życie, zdrowie, talenty i charyzmaty, którymi zostałem obdarowany? Czy spotkanie z Panem – przebaczającym, uzdrawiającym, zapraszającym na drogi ewangelicznego życia – motywuje mnie do faktycznego, szczerego nawrócenia? Zachęta, by radykalnie odwrócić się od grzechu i całym sercem pójść za Jezusem, odnosi się również do mnie!