Inne wspomnienie dotyczy już późniejszego czasu. Pani Mariola opowiada: - Będąc jeszcze w liceum w Wodzisławiu Śląskim, syn brał udział w Triduum Paschalnym w Rybniku-Chwałowicach. W Wielki Czwartek został wytypowany jako jeden z 12 mężczyzn, którym kapłan obmywa stopy. Ksiądz proboszcz Teodor Suchoń, gdy podszedł do Andrzeja, obmywając mu stopy, powiedział: „A Ty będziesz księdzem”. Andrzej roześmiał się i zaoponował: "Nie. Zobaczy Ksiądz, będziemy się bawić na moim weselu". A ksiądz Teodor powtórzył raz jeszcze z uśmiechem: "Będziesz księdzem". Jego prorocze słowa spełniły się!

I na koniec anegdota pokazująca charakter Andrzeja. Mama podkreśla, że z natury jest bardzo wesołym człowiekiem. - Myślę, że można nazwać go duszą towarzystwa - ocenia. - Na jego buzi zawsze jest uśmiech i potrafi tak zażartować, że każdego do śmiechu doprowadzi. Pamiętam, jak raz przyjechaliśmy do seminarium, żeby go odwiedzić i on w pewnym momencie mówi: "Wiecie, wstałem rano, idę do łazienki i patrzę w lustro…, przecieram oczy, dalej patrzę taki zdziwiony i mówię: Boże, jakie to niesprawiedliwe, tyle piękności w jednej twarzy!".

Sprawy poważne i mniej poważne, smutki i radości. Wszystko będą odtąd przeżywali - sami i z innymi - już z innej perspektywy: bycia Chrystusowym kapłanem. Wielka sprawa. Ale jeśli tylko zaufają - będzie dobrze. W muzeum poświęconym bł. ks. Jerzemu Popiełuszce na warszawskim Żoliborzu można przeczytać takie zdania o męczenniku - patronie ich rocznika: "Dar kapłaństwa. Różne są kapłańskie drogi. Droga księdza Jerzego to być duchowym opiekunem, spowiednikiem, przewodnikiem. Być duszpasterzem. Pomimo wątłego zdrowia, braku doświadczenia. Był w ręku Boga. Odczytał Boże znaki".