Co bóło w tasi pani Anny? - list do redakcji

Poddasze

Rok po tych kolóniach letnich moja rodzina przekludzióła sie w Siymianowicach ze Sodzawek, kaj sie kedyś urodziół Wojciech Korfanty, na Aleja Sportowców, kole lodziarnie łod Achima Szczypy.  

Pani Szanecka miyszkała na niydaleki ulicy Parkowyj. Niyroz my sie wtedy trefiali na dródze. Zaroz bóło duge stónie i łosprowianie ło wszyskim. Kedyś zaprosióła mie do siebie do dóm na tyj ze cukrym i cytrynóm i pokozała mi swoja biblioteka, żebych sie wybroł cosik do czytanio. Moje piyrsze rubsze ksiónżki bóły pożyczane łod pani Anny. Jeji miyszkanie bóło właściwie czyńścióm góry, czyli po polsku strychu do suszynio pranio.

Dr Wacław Olszewicz

Może to bóło trocha późni, ale roz, jak żech dolatywół po słodach tego dómu blank na wiyrch, żeby sie pogodać i poszukać czegoś ciekawego w jejich ksiónżkach, widzioł żech, że tym razym nic z tego niy bydzie. Pani Szanecka tyż szła do siebie do dóm, ino że niy sama. Prawie postawióła jakiś kofer i łotwiyrała dźwiyrze swojigo miyszkanio. Stoł przi ni fest stary chop w mantlu, w brylach ze rubymi soczewkami. To bół jeji tata, co w tyn dziyń przijechoł na łodwiedziny ze Lwowa, w kerym miyszkoł łod drugi światowyj wojny. Nazywoł sie dr Wacław Olszewicz. Bół ze wykształcynio prawnikym i ekonómistóm i należoł do nojwybitniejszych człónków przedwojynnyj elity intelektualnyj i gospodarczyj ślónskigo województwa. Bół ekonómicznym teoretykym i organizatorym eksportu ślónskigo wónglo przez Gdynia. Przed wojnóm bół tyż wiceprezesym Towarzystwa Przyjaciół Nauk na Śląsku, jednym ze założycielów i wykładowcóm Wyższego Studium Nauk Społeczno-Gospodarczych  w Katowicach, czyli poprzednika Akademii Ekonomicznyj i dzisiejszego Uniwersytetu  Ekonomicznego.

  Zwiedzanie pałacu wilanowskiego na zimowisku warszawskim 1972-1973 Marek Urlik Potym żech sie tyż dowiedzioł, że przed wojnóm pani Anna miyszkała ze swojóm mamóm i tatóm w reprezyntacyjnym miyszkaniu we Siymianowicach z bogatóm rodzinnóm bibliotekóm na 40 tysiyncy ksiónżek. Jak mi ftoś ło tym pedzioł, spokopiół żech, co pani Szanecka miała na myśli, jak nóm tuplikowała, że ino wiedza to jes coś, czego niy możno czowiekowi łodebrać, ani ukraś, beztóż czowiek mo sie jak nojwiyncy nauczyć, a nojlepi jak jes mody.

Zespół turystyczny

W 1965 r. pani Szanecka założóła zespół turystyczny w siymianowickim Ogrodzie Jordanowskim, kerego nazwa sie z czasym zmiynióła na Młodzieżowy Dom Kultury im. dr. Henryka Jordana. Miała do tego nojlepsze kwalifikacje, bo bóła przewodnikym PTTK po województwie katowickim. Moga sie pochwolić, żech bół jednym z nojpewniejszych uczestników zajyńć tego „kółka turystycznego”.  Łopedzynie przigód i zdobytych wiadómości ze wycieczek i rajdów tyj roześmiónyj grómadki dzieciów i modzieży w różnym wieku niy jes możliwe bez napisanio porzóndnyj ksiónżki. W kożdym razie moga sam pedzieć, że nasze nojważniejsze hasło na rajdach, wycieczkach i łobozach bóło: „ruszej sie, bo zaruściejesz”, skuli tego niy bóło nóm zima nawet przi nojgorszyj pogodzie. Lajtmotiwym bóło tyż przikozanie łod pani Anny, że na wycieczki i rajdy łoblykómy sie systymym „cebulowym”, to znaczy dużo warstwów jedna na drugo, żeby sie podug ciepła abo zimna mieć z czego łoblykać abo seblykać. W organizacji imprez i na samych wycieczkach dużo pómogała nojlepszo koleżanka pani Szaneckiej - śp. pani Małgorzata Skwara – kero miała na dużo spraw całkym inne podyjście, jak pani Anna, ale prawie skuli tego łobie panie sie wyśmiynicie dopełniały.