107,6 FM

Co bóło w tasi pani Anny? - list do redakcji

Jak my byli w siedymdziesióntym kerymś roku na zimowisku we Warszawie, pani Anna dała nóm „retoryczne” pytanie, czy chcymy iś do Teatru Polskiego na przedstawiynie, czy do kina.

Szkoła przetrwania pani Anny - przeczytaj ten list po polsku

Wszyscy łodpedzieli, że to jasne, chcymy do tyatru, bo do kina mogymy sie iś w Siymianowicach. Ino jedyn synek wyskoczół jak Filip z kónopiów, że lepi iś do kina. Zarozki się wszyske na niego tak wejrzeli, że sie poczuł jak ftoś, fto wjechoł do jednokyrunkowyj ulicy pod prónd.

Jakeś trzidziści lot potym pani Anna mi godała, że tyn kolega sie stoł szoferym wielgich ciynżarówek, i to niy bylejakim, ino nojlepszym, takim co zno jynzyki łobce, umi sie zawsze dać rady i jes spolegliwy.

Śp. Anna Szanecka zawsze chwolóła swojich wychowanków, wszyskich bez wyjóntku. W 2014 r. 12 listopada bydzie piónto rocznica jeji śmierci. 

Tak sie myśla, że przed Audytorium Wszyskich Świyntych p. Anna dali nos tyż durś  ino chwoli...

Mieć czy być?

Jak by sie mie ftoś spytoł, fto na Górnym Ślónsku nojpiykni pokozoł całym swojim życiym, co jes do czowieka nojważniejsze - „mieć czy być?” – wytypowołbych bez namyślanio sie, że to bóła nasza instruktorka zespołu turystycznego we Modzieżowym Dómie Kultury im. dr. Henryka Jordana w Siymianowicach, wybitno wychowawczyni modzieży, nauczycielka łaciny i jynzyka francuskigo we siymianowickich szkołach średnich – śp. Anna Szanecka. I niy godołbych tak ino po znajómości, choć bóła to znajómoś przinajmi sztyrdziścisześcioletnio.

Co bóło w tasi pani Anny? - list do redakcji   Turyści z „Jordanu” w Muzeum Zofii Kossak-Szatkowskiej w Górkach Wielkich - rok 1972 Marek Urlik Zasługi pani Anny uznały całe Siymianowice Ślónske i nadały ji w 1992 r. tytuł Hónorowyj Obywatelki tego miasta. Publikacje na jeji tymat, nojpiyrw właściwie ino siymianowicke, zaczynajóm nabiyrać coroz szyrszego zasiyngu. Podug mie postać pani Szaneckiej miałaby sie stać powszechnie znano niy ino we Siymianowicach, ale wszyńdzie, a już nojbardzi na całym jeji ukochanym Górnym Ślónsku.

Internet umożliwio poczytanie ło pani Szaneckiej od zaroz, bo trocha sie tych materiałów już nazbiyrało. Jo bych sam przede wszyskim chcioł łopedzieć, jak pani Anna poradzióła zadziałać na wyobraźnia modych ludzi ze przemysłowych Siymianowic, żeby rzeczy ze ksiónżek zrobić czymsi bliskim i stare dzieje powiónzać w coś  ludzkigo i swojigo. W jeji łosprowianiu nojciekawsze bóły historie wziynte ze życio jeji niyzwykle ciekawyj rodziny, kero miała ważno pozycja miyndzy nojznakómitszymi postaciami polski i ślónski kultury.

Pastwiska

W 1963 r. rodzice posłali mie piyrszy roz na trzi tydnie letnich kolóniów do Pastwisków kole Cieszyna. Po prowdzie bół żech tam ze sztyry lata starszym bratym, ale piyrszy roz to jes piyrszy roz i dziecko jes zawsze wtedy trocha wylynkane. Wychowawczynióm moji grupy bóła prawie pani Anna Szanecka, kero sie przi wandrowaniu po okolicznych łónkach i górkach wygodała, że czytała niydowno rubo ksiónżka ło Napoleónie. Nó to już niy miała leko, jak jo sie bez trzi tydnie przi kożdyj okazji ino pytoł, czy by jeszcze mógła połosprowiać ło tym Napoleónie.   

« 1 2 3 4 5 »
oceń artykuł Pobieranie..

Zapisane na później

Pobieranie listy