Św. Sykstusa II i Towarzyszy.

Jakie skarby ukrywa Kościół? I to nie jest żadna prowokacja obliczona na antyklerykalne zamieszanie. To pytanie z jakim zmierzyć się musiał dzisiejszy patron, św. Wawrzyniec. Padło ono z ust samego prefekta Rzymu, gdy wyłączył on Wawrzyńca z grupy chrześcijan idących tego dnia na śmierć, pośród których był papież, św. Sykstus II i pozostali diakoni rzymskiego Kościoła. Ale dlaczego padło akurat na niego? Przecież i on był diakonem, a nawet archidiakonem, co oznaczało, że w myśl edyktu cesarza Waleriana I miał natychmiast po schwytaniu zapłacić życiem za swoją posługę w Kościele. Czyżby zdradził współbraci? Nie. Otóż ocalenie przyniosły mu owe skarby Kościoła, które tak rozpalały wyobraźnię prefekta. Jako archidiakon zarządzał nimi właśnie św. Wawrzyniec i to z ich powodu dostał on niejako drugie życie i 3 dni na to, by wszystkie je zebrać przed obliczem namiestnika. Gdy minął wyznaczony czas św. Wawrzyniec stawił się przed rzymskim urzędnikiem razem z chorymi, biedakami i sierotami, których wspierała lokalna gmina chrześcijan. Na pytanie: 'Co to ma znaczyć?' odparł, że 'to są właśnie prawdziwe skarby Kościoła' i 10 sierpnia 258 roku dołączył w niebie do św. Sykstusa II i Towarzyszy.