Chrześcijanie w Indiach apelują do rządu federalnego o uchylenie, uchwalonych przez niektóre rządy prowincji, ustaw antykonwersyjnych, czyniących nawracanie siłą przestępstwem. Choć indyjska konstytucja gwarantuje wolność sumienia i wyznania, mniejszości tego kraju nadal doświadczają prześladowań.
Na specjalnym spotkaniu w New Delhi z przedstawicielami rządu federalnego, Mukhtarem Abbasem Naqvi, federalnym ministrem ds. mniejszości, i Johnem Barlą, podsekretarzem stanu, przywódcy wyznań chrześcijańskich powiedzieli o swoich staraniach podjętych w celu interwencji rządu krajowego i uchylenia ustaw antykonwersyjnych uchwalonych przez niektóre rządy prowincji, czyniąc tym samym nawracanie religii siłą przez znęcanie się karalnym przestępstwem.
50 przywódców chrześcijańskich należących do różnych wyznań złożyło memorandum wymieniające wszystkie problemy nękające społeczność mniejszościową. „Była to dla nas świetna okazja, aby poinformować ministrów o naszych obawach. Ministrowie obiecali pozytywnie przyjrzeć się naszym obawom i zapewnili wszelką pomoc ze strony rządu” – skomentował spotkanie abp Bharanikulangara z archidiecezji Faridabad Kościoła syro-malabarskiego obrządku wschodniego. Przedstawiciele rządu federalnego zwrócili uwagę na odwieczną tradycję współistnienia różnych religii w Indiach i podkreślili potrzebę wzmocnienia wspólnego dziedzictwa kulturowego i spuścizny współistnienia. „Każda próba zakłócenia tej struktury jedności i harmonii zrani duszę Indii” – powiedział minister.
Podczas spotkania przedstawiono szereg postulatów i poruszono wiele innych kwestii, m.in. nowych ograniczeń prawnych nakładanych na otrzymywanie zagranicznych darowizn na prace charytatywne na rzecz biednych i ubogich. Podkreślono ciągłą przemoc wobec chrześcijan pod fałszywym pretekstem powstrzymania tzw. przymusowych nawróceń oraz niszczenie i profanację kościołów. Członkowie delegacji skrytykowali również bierną postawę policji i urzędników administracyjnych wobec prześladowań chrześcijan.
W dyskusji pojawiła się też nowa Polityka Edukacyjna Narodu, zmiany w edukacji zdrowotnej, los rdzennych mieszkańców Adivasi, Dalitów i innych marginalizowanych osób. Skrytykowano także dyskryminację Dalitów i muzułmanów w rezerwatach edukacji i pracy. Sugerowano, że religia nie powinna być czynnikiem decydującym przy rozszerzaniu świadczeń przeznaczonych dla historycznie upośledzonych kast lub plemion. Przedstawiono też żądanie utworzenia publicznie finansowanego uniwersytetu chrześcijańskiego na wzór wyższych szkół muzułmańskich i hinduskich, zapewniającego społeczno-ekonomiczne upodmiotowienie społeczności oraz szkolenia w zakresie przedsiębiorczości i małego przemysłu.
„Ministrowie obiecali pozytywnie przyjrzeć się naszym obawom i zapewnili wszelką pomoc ze strony rządu” – powiedział abp Bharanikulangara.