Zmarła Anna Liskowacka

Zwyczajność ma swoje przełomy. W życiu Anny i Jarosława takim przełomem była Pierwsza Komunia Święta ich córki, która zbliżyła ich do parafii i jej proboszcza.

(...) Oni właściwie wyrośli jako młodzi małżonkowie w klimacie „zaczynu” soborowego, pomysłów i inicjatyw, które charakteryzowały atmosferę drugiej połowy lat siedemdziesiątych, wyprzedzających wybór Jana Pawła II i powstanie „Solidarności”. Na swoim poletku obserwowałem wtedy wielką aktywność Duszpasterstwa Akademickiego, ruchu „oazowego”, „sacrosongów”.

(...) Anna była bardzo związana z działalnością DOEŻ-u (Diecezjalny Ośrodek Ewangelizacji Życia), który pod kierunkiem profesora Dietricha stanowił funkcję toczącego się synodu diecezjalnego. W okresie stanu wojennego uczestniczyła wraz z Sobańskimi i ks. Oskarem Thomasem w pracach Biskupiego Komitetu Pomocy Uwięzionym i Internowanym. Wraz z paniami Mierzwianką i Konopczyną podjęła współpracę z Drukarnią Diecezjalną i Wydawnictwem Księgarni Świętego Jacka w opracowaniu ważnych dla diecezji wydawnictw jak Skarbiec Diecezjalny, Agenda Liturgiczna, ale także Mała Encyklopedia Katolicka i inne wydawnictwa, które redagowała.

(...) Kiedy ksiądz arcybiskup Damian Zimoń w ramach Konferencji Episkopatu Polski przyjął na siebie obowiązki Przewodniczącego Komisji ds. Duszpasterstwa Ogólnego, co roku ukazywał się wielostronnie opracowany Program Duszpasterski. (...) Wyjątkowość tego periodyku zauważył Ksiądz Arcybiskup Senior w wygłoszonej na pogrzebie Anny homilii. Oryginalność tych opracowań i ich praktyczną przydatność w dużej mierze przypisał Annie Liskowackiej. Bo ona już wtedy dobrze zorientowana we współczesnej teologii pastoralnej, redagując to wydawnictwo, w znacznej mierze je kształtowała, także na etapie dyskusji nad jego zawartością (...).

Ks. Henryk Pyka

Więcej - w papierowym "Gościu Katowickim".