Dawny herb Gliwic w oknie Willi Caro

W okno pracowni edukacyjnej Muzeum w Gliwicach został wprawiony witraż przedstawiający herb miasta nadany Gliwicom w 1629 roku. Będzie służyć pracownikom muzeum jako pomoc edukacyjna podczas zajęć dotyczących historii miasta.

Witraż z dawnym herbem miasta powstał w Pracowni Artystycznej Justyny Pastuszki i Romana Pordzika. Tworzony podczas Nocy Muzeów, po 48 wypałach został wprawiony w okno Willi Caro.

Herb z wizerunkiem Madonny z Dzieciątkiem został nadany Gliwicom 14 sierpnia 1629 roku w Wiedniu przez cesarza Ferdynanda II Habsburga. Znalazły się na nim elementy świadczące o przeszłości miasta i nawiązujące do dramatycznych wydarzeń związanych z jego obroną.

  Pośrodku pola pieczętnego herbu znajduje się wysoka, biała, prostokątna wieża, zwężająca się ku górze, zwieńczona blankami i nakryta czerwonym, spiczastym dachem. Nad nim w złotym półksiężycu unosi się półpostać ukoronowanej Madonny z Dzieciątkiem otoczonej szerokim złotym nimbem, upamiętniająca cudowne ocalenie Gliwic. Szeroko otwarte podwójne wrota wieży zasunięte są do połowy broną barwy żółtej. Na bramie umieszczono skrzyżowane gałęzie palmowe – symbol męczeństwa – oraz inicjały F II (Ferdynand II), przypominające o nadawcy herbu.

Po prawej stronie herbowej, w czerwonym polu przeciętym białą belką znajduje się czarny półorzeł – herb cesarstwa na tle rodowego herbu Habsburgów, zwierzchników miasta. Po lewej stronie herbowej, na błękitnym tle umieszczono złotego półorła – herb piastowskich książąt śląska, historycznych władców regionu, dzierżących w średniowieczu władzę zwierzchnią nad miastem.

Herb w niezmienionej formie przetrwał ponad 300 lat. Po wojnie ówczesna władza zastąpiła go symbolem bardziej świeckim, zaczerpniętym ze starej pieczęci miejskiej, który na początku lat pięćdziesiątych zatwierdzono jako nowy, oficjalny herb miasta.