Facebook, Maciej Cieśla 25 czerwca, 13.23, wpis na grupie: "Wspieramy Maćka":

"Niespodziewana przesyłka z Komitetu ŚDM z plecakiem pielgrzyma i tysiącem słów wsparcia dotarła. Dziękuje :) UFAM TOBIE niezależnie co się stanie".

27 czerwca, 10.38: "Eli, Eli lema Sabachthani? ... Błagam nie rób tego".

29 czerwca, dzień 27. urodzin, 15.56:

"200 dzień od diagnozy.... Morfina, tlen, łóżko 24h na dobę, rozpierający ból w klatce piersiowej, niemoc znalezienia sobie miejsca, kolejka do hospicjum ... Wielkie, przeogromne zmęczenie tematem. Sprawo rozwiąż się... Jakkolwiek... byle szybko".

Potem są już wpisy najbliższych. Maciek umiera 2 lipca.

Wsparcie z nieba

"+ Odszedł po nagrodę... przygotowany na spotkanie z Panem i pełen ufności w Jego Miłosierdzie! Maćku, dziękuję Ci za to nasze ostanie spotkanie na łożu śmierci, a raczej narodzin do nowego, jeszcze piękniejszego życia!

Ps. Wiecie, On jak się spowiadał w szpitalu przed przyjęciem Sakramentu Namaszczenia Chorych, to nawet wtedy sam korzystając z Sakramentu Miłosierdzia, czynił miłosierdzie - było bardzo gorąco, a ja w sutannie, więc lało mi się z czoła - Maciek miał wiatraczek na tablecie i chłodził się, ale co jakiś czas rezygnował z własnej ochłody, aby ulżyć mnie... Obracał go w moją stronę parę razy mimo, że prosiłem, aby zadbał najpierw o siebie...
Dzięki Maćku! R.I.P. Do zobaczenia w niebie!" - 3 lipca, dzień po jego śmierci napisał ks. Rafał Buzała, dyrektor Departamentu Wolontariatu ŚDM.