- Byle co zjadł, byle co ubrał, byle gdzie spał. Taki był nasz Hiobek. On nie myślał o robieniu kariery zakonnej, nie szukał wygodnej posady, nie bał się wyzwań, które stawiał przed nim Kościół i zakon.
- Młodzi, byliście zawsze dla niego siłą napędową. Inspirującą i przynoszącą ogrom radości. Piłka nożna, basen, szczególnie ukochane Bieszczady, gdzie odpoczywał w Bożej obecności. Jedno określenie: Boży szaleniec! To on, jako proboszcz, przejechał 18 km na rolkach w habicie, ciągnąc za sobą ukochane i rozbawione dzieci i młodzież. W ten sposób prowadził do źródła. Do Chrystusa - wspominał o. Medard.
W homilii podkreślał jego pokorę, skromność oraz zawierzenie Bożej opatrzności. - Całą swoją energię poświęcał dla młodzieży i dzieci - wspominał, dodając, że o. Hiob przede wszystkim był człowiekiem uczciwym. - Najpierw parafia, potem wspólnota, dla siebie pozostawiał niewiele - mówił.
Wspomniał także jego zabieganie o jedność parafii, o to, aby poprzez wspólne wyjazdy, pikniki czy zabawy wspólnoty mogły poczuć się jedną rodziną parafialną.
To on miał mówić mu kazanie
Jego pobyt w Panewnikach o. Medard nazwał "czasem wielkiej obecności w jego życiu Ducha Świętego". Przygotowywał wtedy młodzież do sakramentu bierzmowania, był opiekunem Odnowy w Duchu Świętym i Domowego Kościoła. - Bóg obdarował go wieloma charyzmatami, którymi posługiwał nie tylko w parafii, ale w wielu miejscach w Polsce - przekonywał.
Podkreślał także jego kapłańską troskę o ludzi i ich formację. - Wprowadził modlitwy uwielbienia do krypty i stworzył podwaliny pod Panewnicki Wieczór Uwielbienia. Własnymi rękami remontował salki dla młodzieży Ruchu Światło-Życie. To tu w Panewnikach ukochał modlitwę adoracji Najświętszego Sakramentu.
Jako proboszcz również zabiegał o jedność we wspólnocie i parafii. Powtarzał, że parafia ma być skupiona nie wokół proboszcza, a - Jezusa. - Każda niezgoda była dla niego dużym cierpieniem - zaznaczył.
Na koniec ze wzruszeniem franciszkanin wspomniał, że chciał, żeby to o. Hiob mówił kazanie na jego pogrzebie. Po ciszy zakończył słowami z Ewangelii, którymi podsumował życie swojego przyjaciela. "Wysławiam Cię, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornym sercem".
- Uwielbiam Cię, Panie, za życie i kapłaństwo mojego współbrata i przyjaciela, ojca Hioba Rafała Środowskiego. Uwielbiam Cię, Jezu. Amen.
Mszy św. pogrzebowej w franciszkańskiej bazylice w Panewnikach przewodniczył bp Łukasz Buzun, biskup pomocniczy diecezji kaliskiej. Na terenie tej diecezji śp. o. Hiob spędził ostatnie lata swojego życia. Zmarłego żegnały wspólnota zakonna, rodzina oraz jego parafianie.
O ojcu Hiobie przeczytasz także tutaj.