107,6 FM
Wyszukano wyników: 2108
Król królów przybywa na obłokach
Prorok Daniel ujrzał w swych wizjach Króla królów i Pana panów. Opisał też Jego nadchodzące królestwo:
„Patrzyłem w nocnych widzeniach: a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki” (Dn 7,13).
Jego królestwo nie ulegnie zagładzie. Nie ma końca. Jest naszą ojczyzną. Ziemia – jak przypominał
św. Augustyn – jest jedynie okrętem, na którym do niej zmierzamy.
Blisko, coraz bliżej
Jest bliżej o te kilka sekund, w czasie których przeczytałeś to zdanie. Nie spóźnia się. Zapowiedział, że „przyjdzie niebawem”, a ponieważ dla Niego tysiąc lat jest jak jeden dzień, i odwrotnie, z Bożej perspektywy minęły dopiero… dwa dni. „Noc się posunęła, a przybliżył się dzień” (Rz 13,11) – przypomina Paweł mieszkańcom Wiecznego Miasta.
Będą patrzeć na Tego, którego przebili
Stojący pod krzyżem, widząc zakrwawione ciało rozpiętego między ziemią a niebem Jezusa, musieli przypomnieć sobie wstrząsające proroctwo Zachariasza: Będą patrzeć na tego, którego przebili, i boleć będą nad nim, jak się boleje nad jedynakiem, i płakać będą nad nim, jak się płacze nad pierworodnym Za 12,10-11. Za wielką cenę zostaliśmy wykupieni.
Radość ze zbawienia
Radość zastępuje dziś rozrywka. A to nie to samo. Izajasz wzywa:
Niech się rozweselą pustynia i spieczona ziemia, niech się raduje step i niech rozkwitnie! Niech wyda kwiaty jak lilie polne, niech się rozraduje, skacząc i wykrzykując z uciechy.
(Iz 35,1-2).
Adwent jest po to, aby odkryć w sobie dziecko, które potrafi szczerze się cieszyć. Nawet w ubóstwie.
Święte oburzenie
Znajoma narracja. „Nie dość, że nie chodzi z nami, to jeszcze, bezczelny,
w Twoje imię wyrzucał złe duchy! Jakim prawem? Jak śmiał? Przecież nie zna Cię tak jak my.
Nie jest »nasz«! A może przeinacza Twoje słowa? Zabroniliśmy mu tego!”.
Jak wielką wolność miał Jezus, gdy ostudził rozgorączkowane umysły uczniów:
Przestańcie zabraniać mu. (...) Kto bowiem nie jest przeciwko nam, ten jest z nami.
Mk 9,39-40
Radość z jednego
W niebie panuje radość z nawrócenia jednego grzesznika. Jak bardzo zmienia to nasze proporcje, kalkulacje, makroperspektywę! Jesteśmy skupieni na dziewięćdziesięciu dziewięciu i otoczeni tabelkami oraz wykresami, mamy coraz większą trudność, by ucieszyć się z tego, że powraca jeden.
Większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.
(Łk 15,7)
Dotknięty
Księga Kapłańska nie pozostawiała wątpliwości: takiej osoby nie można było dotykać.
Żyła poza obozem, na marginesie, a ludzie, słysząc krzyk: „Nieczysty, nieczysty!”,
uciekali w popłochu. Czy możemy wyobrazić sobie wzruszenie trędowatego,
który usłyszał: Chcę, bądź oczyszczony! (Mk 1,41) i doświadczył na własnej skórze skuteczności Bożego dotyku?
