107,6 FM
Wyszukano wyników: 2111
Ostatni będzie pierwszym
„Jak to, on? Przecież przez całe życie żył na bakier z prawem Bożym i omijał kościoły szerokim łukiem. Jego wpuściłeś?”. Czy podobny krzyk nie wyrwie się nam z ust, gdy ujrzymy niebiański „spis lokatorów” i staniemy twarzą w twarz z Tym, którego imienia Izrael nie odważa się wypowiadać? Usłyszymy:
Przyjacielu, nie czynię ci krzywdy; czy nie o denara umówiłeś się ze mną?
Weź, co twoje, i odejdź! Chcę też i temu ostatniemu dać tak samo jak tobie
(Mt 20,13-14).
Wszelka władza
Została sama śmietanka. Wybrani przez Zmartwychwstałego.
Ci, którzy doświadczyli Jego mocy.
A jednak Mateusz bez zbędnego owijania w bawełnę pisze: „Niektórzy jednak wątpili”.
Co sprawiło, że zaryzykowali i odważnie ruszyli na cały świat?
Słowa Jezusa: Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi (Mt 28,16).
Przyjdź!
Marana tha! – woła z tęsknotą Oblubienica, przygotowująca się na Gody Baranka. Podzieleni, nieufni, zranieni, bombardowani ze wszech stron informacjami zabierającymi nadzieję i podcinającymi skrzydła nie możemy doczekać się zapowiadanej przez Izajasza chwili,
gdy wilk zamieszka wraz z barankiem, pantera z koźlęciem razem leżeć będą, cielę i lew paść się będą pospołu i mały chłopiec będzie je poganiał. (Iz 11,6)
Kto traci – zyskuje
Traciła dla Niego życie. Pokornie pozostawała w Jego cieniu. Gdy była zraniona, zachowywała wszystko w swoim sercu. Królowa, nazywająca siebie służebnicą, doskonale znała słowa: „kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, zachowa je” (Mk 8,35).
SIĘGAJĄCY TRZECIEGO PIĘTRA MURAL „OBLICZE PIĘKNA”, Z WIZERUNKIEM MATKI BOŻEJ, POWSTAŁ NA ŚCIANIE KAMIENICY PRZY UL. WSCHODNIEJ 70 W ŁODZI.
W zachwyceniu
Święty Jan pisze o aniele, który uniósł go „w zachwyceniu na górę wielką i wyniosłą”,
i zstępującym z nieba Nowym Jeruzalem – mieście mającym chwałę Boga.
Źródło jego światła podobne do kamienia drogocennego, jakby do jaspisu o przejrzystości kryształu: (…) Miastu nie trzeba słońca ni księżyca, by mu świeciły, bo chwała Boga je oświetliła.
(Ap 21,11.23)
Światło w ciemności
Nie ma takiej sytuacji, w której Bóg odwróciłby się od człowieka. On zawsze jest blisko Ciebie, choćbyś myślał, że jesteś od Niego najdalej.
„Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. Kij Twój i laska pasterska są moją pociechą” (Ps 23,4).
W naszych ciemnościach Bóg nieustannie nas szuka, woła i chce, byśmy pozwolili Mu się poprowadzić.
Pokój od Pasterza
Podróż Ojca Świętego do Kairu, najludniejszego muzułmańskiego miasta świata, jest znakiem uniwersalności chrześcijaństwa. Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony – wejdzie i wyjdzie, i znajdzie pastwisko (J 10,9).
Pokój, który oferuje papież, nie pochodzi z polityki, ale od Dobrego Pasterza. Tylko w Nim jest rozwiązanie wszelkich konfliktów.
Umowa stoi!
Bóg zawarł z nami pakt i obiecał, że dotrzyma warunków umowy. Jak pokazało życie, ludzie wielokrotnie łamali wszelkie ustalone zasady. Najwyższy mógłby odwrócić się plecami do stworzenia, które zdradzało Go na każdym kroku. Oszukany Bóg, zamiast odstąpić od przymierza, obiecał jednak:
Takie będzie przymierze, jakie zawrę z domem Izraela po tych dniach.
Umieszczę swe prawo w głębi ich jestestwa i wypiszę na ich sercu
(Jr 31,34).
