Ważny świadek Chrystusa

Jako biskup koadiutor diecezji katowickiej zaangażował się w 1952 roku w sprawę apelu biskupów śląskich, nawołujących wiernych do podpisów pod petycją w kwestii utrzymania nauki religii w szkołach. Został aresztowany przez ówczesne władze, a następnie podzielił los bp. Adamskiego oraz bp. Juliusza Bieńka i został wygnany z diecezji. Do Katowic wrócił w listopadzie 1956 roku. Brał udział we wszystkich sesjach Soboru Watykańskiego II. W 1967 roku - po śmierci bp. Adamskiego - objął rządy w diecezji katowickiej jako jej czwarty biskup.

Przeniósł seminarium duchowne z Krakowa do Katowic. W pracy duszpasterskiej kładł szczególny nacisk na opiekę duchową nad robotnikami, w czym pomocą były przyciągające tłumy pielgrzymki ludzi pracy do Matki Boskiej Piekarskiej. W tych uroczystościach wielokrotnie uczestniczył kard. Karol Wojtyła. 20 czerwca 1983 roku gościł w diecezji katowickiej ojca świętego Jana Pawła II.

23 kwietnia 1983 roku, po ukończeniu 75. roku życia, złożył rezygnację z biskupstwa katowickiego. Zmarł 12 kwietnia 1989 roku i został pochowany w krypcie katedry Chrystusa Króla w Katowicach.