Chrześcijański post czy asceza wynikają z miłości do Jezusa

 Mt 9,14-15 

Po powrocie Jezusa z krainy Gadareńczyków podeszli do Niego uczniowie Jana i zapytali: «Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą?»

Jezus im rzekł: «Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć».

Uczniowie Jana zapytali [Jezusa]: Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, a Twoi uczniowie nie poszczą? Mt 9,14

Post, podobnie jak inne praktyki religijne, może być wyrazem naszej głębokiej relacji z Bogiem, ale nie musi tak być. O intencji i kontekście postu mówi Jezus w dzisiejszej Ewangelii. Sama praktyka, jeśli nie ma odpowiedniego gruntu, nie przynosi zamierzonych efektów. W historii Kościoła nie brakowało rygorystycznych ascetów, nieprzejednanych wojowników o moralną czystość, a jednak nie wszyscy zostali uznani świętymi, niektórzy stali się heretykami. Dlaczego? Ponieważ chrześcijański post czy asceza wynikają z miłości do Jezusa, a nie z pogardy dla cielesności czy świata materialnego. Motywacja zmienia skutki postu dla naszego życia duchowego.