Bł. Petro Iwanowycz Werhun

„Moje życie jest bardzo monotonne. Jedzenia mi starcza. Gotuję dla siebie. Największą radością jest dla mnie to, że mogę codziennie modlić się bez przeszkód. W końcu nic mi nie potrzeba. Czuję, że powoli zmierzam do wiecznego spoczynku. Moim marzeniem byłoby jednak umrzeć w klasztorze." To list dzisiejszego patrona datowany na 23 marca 1956 roku. Bł. Petro Iwanowycz Werhun, grekokatolicki ksiądz ukraińskiego pochodzenia, który święcenia otrzymał w Lwowie w roku 1927, pisał go z Syberii do benedyktynów z Niederaltaich, w Dolnej Bawarii. Dlaczego właśnie do nich? Bo przez całe swoje kapłańskie życie służył - decyzją papieża - ukraińskim katolikom przebywającym w Niemczech. To tam zakładał parafie i wspierał szkoły, stamtąd również w roku 1933 roku napisał „memorandum” w sprawie Hołodomoru, Wielkiego Głodu, który pod przywództwem sowieckiego reżimu spustoszył Ukrainę, eksterminując ludność. Kiedy więc w roku 1945 armia radziecka zajęła Berlin, jedną z pierwszych osób aresztowanych przez NKWD był właśnie ks. Petro Iwanowycz Werhun. Został skazany na 7 lat łagru na Syberii, a po odbyciu kary jego miejscem zameldowania było pobliskie, pozsyłkowe miasto Angarsk. Stamtąd udało mu się napisać list do benedyktynów w Niederaltaich, tam też rok później, 7 lutego 1957 roku, w wieku zaledwie 67 lat zmarł jako męczennik za wiarę.