Św. Jan Ewangelista/Jan Apostoł

Ustępuje pewnie także przed św. Pawłem, który zaniósł Dobrą Nowinę poganom. Ale po nich - największy jest on, św. Jan Apostoł i Ewangelista. Ten, który poszedł za Jezusem, gdy usłyszał słowa Jana Chrzciciela: "Oto Baranek Boży". Ten sam, którego Jezus powołał osobiście nad Jeziorem Genezaret. I ten, którego nazywano "Synem Gromu" z powodu gorliwości, jaką pałał. To także Jan był świadkiem przemienienia na Górze Tabor i wskrzeszenia córki Jaira. Podczas Ostatniej Wieczerzy spoczywał na piersi Zbawiciela, nie opuścił Go w czasie konania na krzyżu. To jemu Chrystus powierzył swoją Matkę, wyznaczając go na Jej przybranego syna. Czy dlatego jednak mówimy dzisiaj o Janie, że jest wielki, bo był tak niezwykle blisko swojego Mistrza? Nie. Owszem dzisiejszy patron "ujrzał" Jezusa chodzącego po ziemi, ale przede wszystkim "uwierzył", że właśnie On jest Bożym Synem. I że stał się człowiekiem po to, byśmy mogli ufnie i ze spokojem, niczym dzisiejszy patron, złożyć głowę na piersi Zbawiciela. Bo Bóg jest miłością. I to odkrycie, któremu próbował potem dać wyraz pisząc Ewangelię, listy i Apokalipsę, uczyniło św. Jana Apostoła wielkim.