Św. Mechtylda von Hackeborn

Wyjątkowa relacja łącząca siostry, ale także więź pomiędzy kobietami oparta na solidarności i zrozumieniu. Siostrzeństwo. Choć brzmi to na wskroś współcześnie, najlepiej opisuje rzeczywistość, która ukształtowała XIII-wieczną zakonnicę Mechtyldę von Hackeborn. Jako siedmiolatka rozpoczęła bowiem naukę w klasztornej szkole pod okiem swojej starszej siostry, Gertrudy. Gertruda zaś klasztor w Helfcie uczyniła sławnym na całe Niemcy ośrodkiem mistyki i kultury, formacji naukowej i teologicznej, tak sławnym, że wspominamy ją jako św. Gertrudę von Hackeborn, opatkę. Zanim jednak to się stało, Mechtylda pod czujnym okiem starszej siostry tak bardzo rozwinęła się intelektualnie i duchowo, że zanim skończyła 20 lat stała się mistrzynią nowicjatu oraz kierowniczką przyklasztornej szkoły dla dziewcząt. To tam na naukę trafiła wkrótce pewna pięcioletnia dziewczynka, która dzięki opiece i kierownictwu Mechtyldy von Hackeborn wyrosła na jedną z największych mistyczek średniowiecza i najwybitniejszych postaci w historii Kościoła – św. Gertrudę Wielką. Była także i inna uczennica owej szkoły, Mechtylda z Magdeburga, która po latach opieki ze strony dzisiejszej patronki dostąpiła chwały ołtarzy. To trudne zadanie najpierw samemu wzrastać we wierze i wiedzy, pod czyimś czujnym okiem, a następnie swoim własnym uczniom – a w tym przypadku uczennicom - towarzyszyć w zbliżaniu się do Boga. Mechtyldzie von Hackeborn sztuka ta udała się na miarę świętości.