Największe przykazanie?

Mk 12,28b-34 

Jeden z uczonych w Piśmie podszedł do Jezusa i zapytał Go: «Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?»

Jezus odpowiedział: «Pierwsze jest: „Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz jest jedynym Panem. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą”. Drugie jest to: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Nie ma innego przykazania większego od tych».

Rzekł Mu uczony w Piśmie: «Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznie powiedziałeś, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego znaczy daleko więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary».

Jezus, widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: «Niedaleko jesteś od królestwa Bożego». I nikt już nie odważył się Go więcej pytać.

Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą. (Mk 12,30)

Największe przykazanie? Kochać Boga. Całym sercem, całą duszą, całym umysłem, całą swoją mocą – mówił Jezus. Co to znaczy? Na pewno nie to, że można Boga lekceważyć, uważając, iż powinien On zadowolić się byle czym. Tymczasem dość często tak właśnie dziś stawia się sprawę. Bóg ma wybaczyć, Bóg ma rozumieć, Bóg ma wspierać, bo życie ciężkie. A w zamian co? Wszystko zbyt trudne. Msza, spowiedź, regularna modlitwa. Nawet zrezygnowanie z niedzielnych zakupów. Gdzie ta miłość ze wszystkich sił, całym sercem, duszą i umysłem? Niestety, człowiek tak gorąco kocha głównie siebie.

Czas zacząć traktować miłość Boga na serio. I godzić się, że dla Niego coś mogę stracić.

Zobacz: Teksty dzisiejszych czytań