Duchu, przyjdź!

(J 15, 26-27; 16, 12-15)
Jezus powiedział do swoich uczniów: "Gdy przyjdzie Paraklet, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On zaświadczy o Mnie. Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku.
Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi".

Czy w zakłamanym świecie, pełnym fałszu i tzw. półprawd, jest jeszcze miejsce na obiecanego Duch Świętego; Ducha prawdy – jak mówi o Nim Jezus – mającego doprowadzić nas do całej prawdy?
Czy odczuwamy Jego ożywcze tchnienie? Czy przywołujemy Go u  progu i w trudnych momentach dnia? Czy prosimy Go o światło, o Jego dary?
Wciąż inspirująca i aktualna pozostaje modlitwa, którą św. Jan Paweł II, od najmłodszych lat codziennie odmawiał.

Oto jej treść:

Duchu Święty, proszę Cię
o dar mądrości do lepszego poznawania
Ciebie i Twoich doskonałości Bożych,
o dar rozumu do lepszego zrozumienia
ducha tajemnic wiary świętej,
o dar umiejętności,
abym w życiu kierował się zasadami tejże wiary,
o dar rady, abym we wszystkim u Ciebie szukał rady
i u Ciebie ją zawsze znajdował,
o dar męstwa, aby żadna bojaźń ani względy ziemskie
nie mogły mnie od Ciebie oderwać,
o dar pobożności, abym zawsze służył Twojemu Majestatowi z synowską miłością,
o dar bojaźni Bożej, abym lękał się grzechu,
który Ciebie, o Boże, obraża. Amen

Veni  Sancte  Spiritus!
Przyjdź Duchu Święty!