Skupiony na Chrystusie

(Mk 16, 15-20)

Jezus, ukazawszy się Jedenastu, powiedział do nich: "Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Te zaś znaki towarzyszyć będą tym, którzy uwierzą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, a ci odzyskają zdrowie". Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły.

Ewangelista Marek bardzo prosto, ale i konkretnie opisuje moment wniebowstąpienia: „Pan Jezus został wzięty do nieba”. Po Jego odejściu apostołowie idą i głoszą Dobrą Nowinę. Wiedzą, że nie mogą głosić samych siebie, ale Tego, który ich posłał: "Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!”.

Kościół, wiarygodny jest wówczas, gdy nie traci z pola widzenia Boga. Gdy jego wzrok skupiony jest na Chrystusie. Musi  też pamiętać, że o skuteczności jego misji decyduje otwartość na Bożą łaskę.  To z niej, nie z siebie, czerpie niezbędna moc do ewangelizacji. Także i dzisiaj.