Wy winniście wzajemnie siebie miłować

J 15,9-17 

Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej. Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna.

To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy kto życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję.

Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili i by owoc wasz trwał, aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali”.

To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali.  (J 15,17)

Trudno zbudować coś ważnego i trwałego bez miłości. Co prawda, jest wiele innych porządków, według których można żyć na tym świecie, lecz każdy z nich i tak zaczyna i kończy się w miłości. A przynajmniej powinien. Bo czy da się tworzyć rodzinę, miejsce pracy, środowisko lub wspólnotę narodową, gdy miłość bliźniego nie będzie nadrzędnym spoiwem? Jaki staje się świat, gdy zaczynają rządzić w nim nienawiść i pogarda? Słowa Jezusa o wzajemnej miłości nie są tylko cenną wskazówką, lecz podkreśleniem istotowej zasady życia człowieka. Pan poprzedza owo wskazanie najsilniejszym argumentem: skoro Ojciec i Ja miłujemy siebie, a Syn Człowieczy ofiarowuje za was życie – zatem wy winniście wzajemnie siebie miłować.

Zobacz: Teksty dzisiejszych czytań