Nie ma chrześcijaństwa bez krzyża

J 16,20-23a 

Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz przemieni się w radość.

Kobieta, gdy rodzi, doznaje smutku, bo przyszła jej godzina. Gdy jednak urodzi dziecię, już nie pamięta o bólu – z powodu radości, że się człowiek na świat narodził.

Także i wy teraz doznajecie smutku. Znowu jednak was zobaczę, i rozraduje się serce wasze, a radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać. W owym zaś dniu o nic nie będziecie Mnie pytać».

Teraz doznajecie smutku… (J 16,22) 

Nie ma chrześcijaństwa bez krzyża ani rozwoju życia chrześcijańskiego bez mierzenia się z trudnościami. A czasem podskórnie tak właśnie postrzegamy nasze życie z Bogiem: jako przepis na sukces, dzięki któremu dobrze ustawimy się w życiu i ominą nas różne przeciwności. Tylko w relacji z Bogiem nie chodzi o dobre ustawienie, o sposób na Boga i życie. Przychodzi smutek, którego nikt wokół nas nie rozumie, bo teraz wszyscy się weselą. Zbyt łatwo chcemy uciekać od trudności, łez i zmagania, jakby trud miał świadczyć o tym, że z naszym chrześcijaństwem jest coś nie tak. A przecież to etap niełatwy, ale konieczny; za nim czeka nas radość spotkania z Jezusem, której nikt ani nic nam nie zabierze.

Zobacz: Teksty dzisiejszych czytań