Ewangelia daje nam pełny, ponadczasowy obraz relacji Boga i człowieka

J 10,11-16

Jezus powiedział do faryzeuszów: „Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, do którego owce nie należą, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza. Najemnik ucieka dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach.

Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia i jeden pasterz”.

Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie za owce. (J 10,11)

Obraz pasterza był dobrze znany słuchaczom Jezusa. Część z nich sama była pasterzami. Dzisiaj ten obraz wydaje się odległy, mało zrozumiały. Ale Ewangelia nie jest po to, byśmy ją odczytywali dosłownie. Ona daje nam pełny, ponadczasowy obraz relacji Boga i człowieka. Papież Benedykt XVI, podobnie jak wielu innych teologów, wskazywał, że obraz pasterza, który oddaje życie, pomaga zrozumieć tajemnicę krzyża Chrystusa, który poddał się ogołoceniu, przeżył samotność i cierpienie. Teraz w każdej Eucharystii odnajdujemy Go jako Dobrego Pasterza, który bierze nas w swoje zranione ręce i błogosławi.

Zobacz: Teksty dzisiejszych czytań