Mural poświęcony Zbigniewowi Wodeckiemu odsłonięto w środę w Katowicach. Wizerunek uśmiechniętego artysty umieszczono na ścianie jednego z powstających w mieście hoteli. Jest widoczny z głównej linii kolejowej, zobaczą go pasażerowie pociągów przyjeżdżających z Krakowa, Łodzi i Warszawy.
Dzieło można podziwiać od miesiąca, ale dziś nastąpiło oficjalne, symboliczne odsłonięcie. Mural Zbigniewa Wodeckiego powstał na ścianie budynku przy ulicy Tylnej Mariackiej w Katowicach. Sam artysta przez większość życia był związany z Krakowem, ale - jak twierdzi wiceprezydent miasta, Jerzy Woźniak - i z Katowicami wiele go łączyło:
Obecna na uroczystości córka artysty, Katarzyna Wodecka-Stubbs docenia lokalizację muralu, który widać z pociągów, które docierają na katowicki dworzec.
Praca artystów z duetu "Czary Mury" została włączona w szlak katowickich murali, których w całym mieście jest już ponad 100.
Zbigniew Wodecki zmarł 22 maja 2017 r. w wieku 67 lat. Był skrzypkiem i trębaczem, kompozytorem, autorem przebojów. Jego umuzykalniona rodzina pochodziła z Łazisk na Górnym Śląsku. Ojciec zakładał orkiestrę Polskiego Radia w Katowicach, a potem Symfoniczną Orkiestrę Polskiego Radia w Krakowie, gdzie był pierwszym trębaczem. Mama była śpiewaczką, jej głos charakteryzowano jak sopran koloraturowy.
Przez całe życie Zbigniew Wodecki był związany z Krakowem. Zaczął grę na skrzypcach jako pięciolatek. Chodził do Państwowej Szkoły Muzycznej II stopnia im. W. Żeleńskiego. Uczył się w klasie skrzypiec Juliusza Webera. Pod koniec lat 60. związał się z Piwnicą pod Baranami. Występował z zespołami Anawa (na skrzypcach), Czarna Perła (na trąbce). Grał m.in. z Ewą Demarczyk, Markiem Grechutą. Był skrzypkiem Orkiestry Symfonicznej PRiTV oraz Krakowskiej Orkiestry Kameralnej pod dyrekcją Kazimierza Korda.
Jako wokalista zadebiutował w 1972 r. na X festiwalu piosenki polskiej w Opolu utworem „Tak to ty”. W tym roku zrealizował swój pierwszy recital telewizyjny „Wieczór bez gwiazd”. Wkrótce jego kompozycje i piosenki zaczęli doceniać jurorzy polskich festiwali. Nagrał siedem albumów (w tym jedną EP-kę), m.in. „Dusze kobiet”, „Obok siebie”, „Platynowa”. Ostatni z nich – „1976: A Space Odyssey” – ukazał się w 2015 r. i zyskał status złotej płyty, dzięki współpracy Wodeckiego z zespołem Mitch and Mitch.
Wodecki był jedną z najważniejszych postaci polskiego świata muzycznego. Wielu słuchaczy, myśląc o nim, widzi długowłosego wirtuoza, grającego na skrzypcach, słyszy jego melodie i hity takie jak „Opowiadaj mi tak”, „Zacznij od Bacha”, „Izolda” czy „Chałupy”. Był wokalistą i instrumentalistą, kompozytorem i aranżerem. Określał samego siebie mianem „śpiewającego muzyka”.
Artysta chętnie angażował się w produkcje adresowane do dzieci. Był odtwórcą piosenki przewodniej polskiej wersji animowanej wieczorynki „Pszczółka Maja”. Wykonywał piosenki m.in. do serialu „Plecak pełny przygód” i do bajki „Rudolf, czerwononosy renifer”. Użyczył głosu do filmu „Disco robaczki”.
Nie unikał telewizji. Na swoim koncie ma epizodyczne role w takich tytułach, jak „Jan z drzewa”, „Klan”, „Miodowe lata”, „Świat według Kiepskich”. Był jurorem popularnego telewizyjnego programu „Taniec z gwiazdami” i gospodarzem programów muzycznych „Droga do gwiazd”, „Twoja droga do gwiazd”.
Jego twórczość została doceniona licznymi nagrodami, m.in. medalem Zasłużony Kulturze „Gloria Artis” i odznaką Honoris Gratia. Był laureatem Fryderyków, m.in. otrzymał tę nagrodę w 2016 r. w kategorii album roku za nagraną 40 lat wcześniej płytę "1976: A Space Oddysey". Za wybitne zasługi dla rozwoju polskiej kultury prezydent Andrzej Duda uhonorował go pośmiertnie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.