Ileż to człowiek wymyślił nakazów i zakazów...

Mt 11, 28-30

Jezus przemówił tymi słowami:

«Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie».

Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.        
Mt 11,28

Ileż to człowiek wymyślił nakazów i zakazów. Ciągle je doprecyzowujemy, uściślamy, aktualizujemy. A na końcu małym drukiem zapisane znajdziemy wszystkie wyjątki lub wykluczenia. Tylko człowiek człowiekowi może urządzić w taki sposób życie. Jezus dzisiejsze słowa kieruje do faryzeuszów (ówczesnych i współczesnych), dla których litera i posłuszeństwo prawu były najważniejsze. Były zbawienne. Jezusowe „jarzmo” to miłowanie Boga i człowieka. Całym sercem, całą duszą i całym rozumem. Ciche i pokorne. Szyte indywidualnie na miarę historii każdego z nas. I tylko ten, który to odkryje, odnajdzie słodycz i lekkość Bożych słów. Bóg dzieli się z człowiekiem swoimi pouczeniami nie po to, aby go przygnieść do ziemi, ale by umożliwić oderwanie się od niej ku niebu, ku Niemu.