Chodzą pośród nas, bo ktoś przyniósł ich do Jezusa

Mt 7, 7-12

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą.

Gdy któregoś z was syn prosi o chleb, czy jest taki, który poda mu kamień? Albo gdy prosi o rybę, czy poda mu węża? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, to o ileż bardziej Ojciec wasz, który jest w niebie, da to, co dobre, tym, którzy Go proszą.

Wszystko więc, co chcielibyście, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie. Albowiem to jest istota Prawa i Proroków».

Czytaj Pismo Święte w serwisie gosc.pl: biblia.gosc.pl

Wszystko więc, co chcielibyście, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie.
Mt 7,12

Poznałem ludzi, którzy żyją dzięki temu, iż Bóg jak cierpliwy ogrodnik pielęgnował i nawoził ich jak drzewo figowe, czekając, aż wydadzą owoce. Ludzi, którzy usłyszeli: „Nikt cię nie potępił i ja cię nie potępiam. Idź i nie grzesz więcej”. Osoby, które żyją, ponieważ poczuły dotknięcie dłoni Jezusa lub same z wiarą dotknęły frędzli u Jego płaszcza. Chodzą pośród nas, ponieważ ktoś kiedyś przyniósł ich na noszach do Jezusa, a nawet spuścił przez dziurę w dachu przed Jego oblicze. Choć to biblijne obrazy, kryją się za nimi konkretne twarze, ręce i nogi. Wtedy i dziś. Nie mów o dobru, tylko czyń dobro. Nie mów o miłości, tylko kochaj. Nie pouczaj o przebaczeniu, tylko przebaczaj. Ewangelia to zbiór czasowników, którymi posługuje się Bóg.