Św. Kosma i Damian

Precyzyjna diagnostyka. Wysoka specjalizacja. Nowoczesna technologia. Czego nie potrafi dziś współczesna medycyna? Co mogą jej jeszcze zaoferować dzisiejsi patroni, bracia Kosma i Damian, lekarze z końca III wieku? Z całą pewnością ci dwaj święci pochodzący prawdopodobnie z Arabii i mający mocne chrześcijańskie korzenie, nie nauczą dzisiejszych doktorów, jak skutecznie leczyć ludzi. Ale wciąż mogą być inspiracją, gdy chodzi o podejście do chorego. Praktykowali w Cylicji. Służyli zarówno chrześcijanom jak i poganom. Ich posługa wśród tych ostatnich owocowała nie tylko powrotem do zdrowia, ale licznymi nawróceniami. Odznaczali się niezwykłą sumiennością i serdecznością. W szczególny sposób zajmowali się biednymi. Wszystkie życiorysy wspólnie podkreślają, że za swe usługi nie pobierali zapłaty. Uważali, że wszystko mają od Boga i należy to do Boga i Jego stworzeń. Z całą pewnością nie brakowało wtedy ludzi, którzy takie podejście do wyuczonego, trudnego zawodu medyka, traktowali jako zwykłe psucie rynku. Jednak Kosma i Damian śmierć ponieśli nie z rąk kolegów po fachu, tylko pogan w czasie prześladowań za cesarza Dioklecjana. Prawdopodobnie byli to ci poganie, którzy nigdy nie zapadli na zdrowiu, a więc nigdy nie trafili pod opiekę świętych Kosmy i Damiana. Ale pewności w tym względzie nie ma. W końcu Jezusa na Golgotę odprowadzili ci sami ludzie, którzy kilka dni wcześniej radośnie witali go wjeżdżającego do Jerozolimy.