Dorabianie się zaszczytów i przywilejów szkodzi idącym za Jezusem

Mt 23, 1-12

Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: «Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą. Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi.

A wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy jesteście braćmi. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus.

Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony».

Czytaj Pismo Święte w serwisie gosc.pl: biblia.gosc.pl

Największy z was niech będzie waszym sługą.
Mt 23,11

Można na różne sposoby „dorabiać się” na służbie Bogu. I bynajmniej nie chodzi tutaj o aspekt materialny. Można służyć we wspólnocie czy w Kościele, bo to poprawia nasze samopoczucie, czujemy się ważni, słuchani, wzrasta poczucie naszej wartości albo czujemy, że mamy władzę nad innymi, liczą się z naszym zdaniem. Jezus przestrzega przed szukaniem pobocznych, czasem bardzo subtelnych korzyści ze służenia Bogu. Droga zaszczytów, pierwszych miejsc, poklasku to nie jest ten kierunek, który swoim życiem i nauczaniem wskazywał uczniom. Dorabianie się zaszczytów i przywilejów szkodzi idącym za Jezusem, bo swój wzrok, zamiast na Niego, kierują na siebie.