Św. Marek

Syn Marii, właścicielki jerozolimskiego domostwa, którego częścią był Wieczernik, gdzie zbierała się pierwotna gmina chrześcijańska. Nic więc dziwnego, że chrzest otrzymał z rąk samego św. Piotra Apostoła i doskonale znał treść jego nauczania. Ale jako kuzyn św. Barnaby, współpracownika św. Pawła, towarzyszył także Apostołowi Narodów w czasie jego pierwszej wyprawy misyjnej. A gdy oba te filary pierwotnego Kościoła spotkały się w Rzymie, tam też trafił i nasz dzisiejszy patron i stał się tym, kim się stał - św. Markiem, w świetle współczesnych badań autorem pierwszej chronologicznie Ewangelii. Jako tłumacz św. Piotra w Rzymie spisał bowiem na usilną prośbę tamtejszej gminy chrześcijańskiej dokładnie, choć nie po kolei, wszystkie słowa i czyny Jezusa, które zapamiętał z nauczania św. Piotra. Ponieważ zaś św. Piotr nauczał odpowiednio do okazji, przedstawiając słowa Chrystusa nie w sposób systematyczny, dlatego św. Marek spisał je tak, jak usłyszał. Miał bowiem tylko jeden cel: nie pominąć niczego z tego, co usłyszał, i niczego nie przekręcić. Takie świadectwo o św. Marku daje św. Papiasz, który usłyszał je od św. Jana, także Ewangelisty. Niczego nie pominąć, niczego nie przekręcić – w dzisiejszych czasach już tylko te dwie cechy Marka czynią z niego świętego. Choć tradycja dopisała do jego życia jeszcze jedną - męczeńską śmierć w Aleksandrii.