Św. Jan Bosko

Fajny ten św. Jan Bosko. Troszczył się o młodzież, a młodzież jest ważna. Do tego założyciel wielkiego dzieła edukacji młodych – Towarzystwa Salezjańskiego. I nową metodę pracy z nimi jeszcze wypracował. Brawo! Tylko, że kiedy to wszystko powstawało w połowie XIX wieku w Turynie to nikt specjalnie ks. Jana i jego podopiecznych nie chciał mieć w swoim najbliższym otoczeniu. Dlaczego? Bo z perspektywy zwykłych, szanowanych mieszkańców Piemontu, był wariatem, który wpuszcza do domu wałkoni i chuliganów. Który wymyślił sobie jakieś miejsce dla nierobów i nazywa to Oratorium. Że niby oni się tam uczą i modlą, mają co jeść i gdzie spać, ale wszyscy dobrze wiedzą, że tylko czekają na okazję do kradzieży i rozboju. Taka ciekawostka, ale znacząca: podobno pierwsze Oratorium św. ks. Jana Bosko miało żartobliwą nazwę Wędrowne, bo gdzie by nie osiadło, stamtąd było szybko przeganiane. I słówko 'żartobliwą' jest w tym kontekście na miejscu, ponieważ tylko poczucie humoru ks. Jana, jego wytrwała wiara w Bożą opatrzność i dobro ukryte w jego młodych podopiecznych dokonały cudu. Jakiego? Tego, od którego zaczęliśmy. Że ksiądz Jan fajny, że młodzież zaopiekowana, że powstali ci salezjanie, co mają pomysł na kształcenie.